Η αντιφασιστική συλλλογικότητα 161 Crew από την Πολωνία μιλά με έναν από τους ιδρυτές της ουκρανικής αναρχικής πρωτοβουλίας Operation Solidarity για το έργο τους, την παγκόσμια απάντηση αλληλεγγύης από τους ελευθεριακούς και τη δραστηριότητά τους σε μια περίπλοκη εμπόλεμη ζώνη. Η συζήτηση δημοσιεύεται σήμερα για πρώτη φορά ταυτόχρονα στα πολωνικά, στα αγγλικά (στο Freedomnews) και στα ελληνικά για λογαριασμό του Αυτολεξεί.
Αρχικά να σας ευχαριστήσουμε που βρήκατε χρόνο να απαντήσετε σε κάποιες ερωτήσεις. Μπορείτε να μας πείτε λίγο περισσότερα για το τι είναι η Operation Solidarity [Επιχείρηση Αλληλεγγύη];
Το OpSol είναι μια εθελοντική πρωτοβουλία –και τώρα οργάνωση– που ιδρύθηκε από ελευθεριακούς σοσιαλιστές και αναρχικούς στην Ουκρανία, ακριβώς πριν από τη νέα κλιμάκωση και τον πλήρους κλίμακας ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Εστιάζουμε σε τέσσερα γενικά πεδία:
- Υποστήριξη συντρόφων (αντιεξουσιαστές, αριστεροί, αντιφασίστες) στον ένοπλο αγώνα κατά της κατοχής.
- Βοήθεια στη μετεγκατάσταση συντρόφων και των συγγενών τους.
- Διάσωση της κοινότητας των ακτιβιστών που είχαμε σχηματίσει από το 2014 έως σήμερα.
- Βοήθεια σε άλλους με τρόπους που χρειάζονται και που μπορούμε να τους παρέχουμε. Είμαστε ένα δίκτυο διαφορετικών ανθρώπων που ενώθηκαν μέσα από κοινούς κινδύνους, μέσα από τις απόψεις μας, τις προθέσεις και τις προοπτικές μας.
Φαίνεται ότι υπάρχει πολύ καλή ανταπόκριση από τα αναρχικά και αντιφασιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο στις ανάγκες των συντρόφων στην Ουκρανία και των προσφύγων που φεύγουν από τον πόλεμο. Θα συμφωνούσατε ή θα λέγατε ότι η υποστήριξη δεν είναι επαρκής;
Συμφωνούμε και δεν περιμέναμε ότι η υποστήριξή σας θα ήταν τόσο μεγάλη. Είναι εκπληκτικό και κάτι που μας εμπνέει πραγματικά! Αλλά η OpSol έχει στόχο να γίνει γνωστή όχι μόνο μεταξύ πολιτικών κινημάτων και συντρόφων, αλλά και στις ευρύτερες μάζες. Χρειαζόμαστε την υποστήριξή τους για να επιτύχουμε τους γενικούς μας στόχους πιο αποτελεσματικά και να οικοδομήσουμε καλές πολιτικές προοπτικές στο εγγύς μέλλον. Ο πόλεμος θα τελειώσει και θα χρειαστεί να οικοδομήσουμε το κίνημα.
Τις πρώτες αυτές εβδομάδες του πολέμου, τι έχει πετύχει ήδη η Επιχείρηση Αλληλεγγύη;
Οργανώσαμε δύο αποθηκευτικούς χώρους στο Κίεβο και τη δυτική Ουκρανία, παράλληλα με αλυσίδες τροφοδοσίας [logistics]και διαδρομές, με μηδενική αρχική εμπειρία σε αυτό. 30 δικά μας άτομα εντός Ουκρανίας προσφέρουν αμιγώς εθελοντισμό και χτίζουν δίκτυα επικοινωνίας και αλυσίδες εφοδιασμού. Έχουμε συμμετάσχει σε περισσότερα από 5 κονβόι που μεταφέρουν εξοπλισμό και ανθρωπιστική βοήθεια. Τα μέσα κοινωνικής μας δικτύωσης έχουν προσεγγίσει περισσότερα από 50.000 άτομα και έχουν προστεθεί πάνω από 5.000 ακόλουθοι μέσα σε περίπου μια εβδομάδα. Δεν είναι πολλά, αλλά δεν είχαμε ποτέ τέτοια αποτελέσματα και ούτε τα μέσα για να αναπτυχθούμε, προφανώς. Και, ναι, το Facebook/Meta είναι χάλια. Είναι το νούμερο 1 εφιαλτικό κοινωνικό δίκτυο όλων των εποχών…
Μπορείτε να μας πείτε λίγο περισσότερα για τους αναρχικούς και αντιφασίστες που συμμετέχουν στον αγώνα ενάντια στην εισβολή του Πούτιν; Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια Επιτροπή Αντίστασης [Resistance Committee] (RC), μπορείτε να μας πείτε λίγα περισσότερα γι’ αυτό; Υπάρχουν σύντροφοι που πολεμούν σε άλλα μέρη εκτός από το Κίεβο;
Μπορείτε να διαβάσετε για το πλαίσιο που τέθηκε ακριβώς πριν από την κλιμάκωση σε αυτό το άρθρο, συνιστάται ανεπιφύλακτα σε όλους. Υπήρχαν άνθρωποι που αποφάσισαν να πάρουν τα όπλα για να προστατέψουν τους εαυτούς τους, τους φίλους και τις οικογένειές τους, τα συλλογικά μας επιτεύγματα και τον τρόπο ζωής μας. Μερικοί ξένοι σύντροφοι εξεπλάγησαν και μάλιστα θύμωσαν με το γεγονός ότι στην Ουκρανία χτίσαμε αντίσταση, πήραμε τα όπλα και αντεπιτεθήκαμε. Δεν μας γοητεύει καθόλου το ουκρανικό κράτος (είναι νεοφιλελεύθερο, παρά ναζιστικό ή καθαρά αυταρχικό) – έχει πολλά προβλήματα όπως ένα ολιγαρχικό σύστημα: διαφθορά, καταστροφή δικτυών κοινωνικής ασφάλειας, αστυνομική και ναζιστική βία κ.λπ. Την ίδια στιγμή, η Ουκρανία είναι ένας χώρος με σχετικά χαμηλό κρατικό έλεγχο, η οποίος από τη μία μεγαλώνει, αλλά από την άλλη αυξάνονται και οι προοδευτικές κοινωνικές δυνάμεις.
Αντιστεκόμαστε, λοιπόν, γιατί είναι θέμα του μέλλοντός μας (φυσικό και πολιτικό). Εάν η Ρωσία νικήσει, όλα τα προοδευτικά πράγματα που αποκτήσαμε μέσω του κοινωνικού αγώνα θα βιαστούν, θα καταπατηθούν και θα εκμηδενιστούν. Αρκεί να δούμε τι κάνει ο Πούτιν στους δικούς του ανθρώπους αλλά και στους συντρόφους μας επίσης, όπως στην υπόθεση του Δικτύου. Μπορούμε να δούμε αρκετά ενδιαφέρουσες και θλιβερές ομοιότητες με τον Εμφύλιο Πόλεμο που συνέβη λίγο περισσότερο από 100 χρόνια πριν στην Ουκρανία.
Θυμούμενοι τον Νέστορ Μάχνο και τον αγώνα του, με τον ισχυρό πολιτικό και ηθικό πυρήνα του, οι σύντροφοι επέλεξαν να σταθούν και να πολεμήσουν ενάντια στον κατακτητή, γι’ αυτό και αυτοαποκαλούνται Επιτροπή Αντίστασης. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι από τη Λευκορωσία και τη Ρωσία, επίσης, που επιθυμούν την ανατροπή των δικών τους δικτατόρων για να κάνουν το κοινωνικό σύστημα και τη ζωή τους καλύτερα. Και, ναι, υπάρχουν σύντροφοι που πολεμούν σε διάφορες πόλεις της Ουκρανίας – είναι επίσης μέρος της Επιτροπής Αντίστασης.
Τι θα έλεγες σε αυτούς, ειδικά στη δυτική Αριστερά, που σας επικρίνουν ότι αρπάξατε τα όπλα ενάντια στην εισβολή του Πούτιν, αποκαλώντας σας αναρχο-νατοϊκούς κ.λπ.;
Επισκεφτείτε μας! Ελάτε στο Χάρκοβο, στη Μαριούπολη. Ακόμα και στο Κίεβο. Δείτε το με τα μάτια σας και πάρτε μια καθαρή εικόνα της κατάστασης. Δεν μπορεί να κάθεσαι στο σπίτι και να περιμένεις μέχρι ο εχθρός να καταλάβει την πόλη σου για να πεις: «εντάξει, τώρα ήρθε η ώρα να αντισταθείς». Δεν μπορεί να μένετε σπίτι και να μην κάνετε τίποτα όταν πέφτουν βόμβες στους δρόμους και στα κεφάλια σας – γιατί θα πεθάνετε και θα χάσετε τα πάντα. Δεν μπορεί να κάθεσαι και να στέλνεις μηνύματα στο twitter τώρα αν έχεις πολιτικά σχέδια και προοπτικές. Γιατί είναι ένας λαϊκός πόλεμος και ενώ εσύ κάθεσαι, άλλοι απλοί άνθρωποι σαν τους γείτονές σου, είναι στον δρόμο, χτίζουν οδοφράγματα, παίρνουν τα όπλα, μαθαίνουν και αντιστέκονται.
Δεν μπορείς να κάθεσαι να κάνεις τα καθημερινά σου πράγματα γιατί θα χάσεις όλες σου τις αναμνήσεις, την οικογένεια, τους φίλους, τους συντρόφους, όλες αυτές τις υπέροχες και φρικτές στιγμές που σου συνέβησαν ποτέ. Θα χάσεις τη ζωή σου στο τέλος. Δεν θέλουμε να πεθάνουμε, δεν θέλουμε να φύγουμε. Δεν θέλουμε να υπακούσουμε, δεν έχουμε τέτοιο προνόμιο. Είμαστε θυμωμένοι και θέλουμε την ελευθερία μας!
Θέλω επίσης να πω ότι αν χάσουμε, οι ευρωπαϊκές χώρες θα είναι οι επόμενες. Να είστε ενήμεροι για τη φιλορωσική πολιτική και τους ακτιβιστές στις χώρες σας (ειδικά τους «κόκκινους»).
Η προπαγάνδα του Κρεμλίνου μιλάει πολύ για το Αζόφ, για το πώς όλη η Ουκρανία είναι ναζιστική κ.λπ. Ταυτόχρονα εσείς είστε οι άνθρωποι που έχετε εμπλακεί άμεσα στη μάχη κατά της ακροδεξιάς στην Ουκρανία. Ποιο είναι το πραγματικό μέγεθος και η επιρροή των ακροδεξιών και νεοναζιστικών ομάδων εκεί;
Μπορώ να σχολιάσω μόνο το πλαίσιο λίγο πριν από την κλιμάκωση του Πούτιν – η σημερινή νέα πραγματικότητα χρειάζεται μια πολύ βαθύτερη ανάλυση για να πούμε κάτι αντικειμενικό. Η επιρροή τους στη νεολαία της Ουκρανίας ήταν στο αποκορύφωμά της το 2014-2016, αλλά από το 2017 περίπου και μετά το κίνημά τους απορροφήθηκε από την SBU [Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας] και την αστυνομία. Οι πιο εξεγερμένες (ριζοσπαστικές, αντικυβερνητικές) ομάδες έχουν καταστραφεί. Οι ηγέτες και τα μέλη τους αναγκάστηκαν να συνεργαστούν, απωθήθηκαν σε άλλες χώρες ή στην κανονική ζωή, φυλακίστηκαν ή ακόμη και δολοφονήθηκαν (μερικές φορές από τους ίδιους τους συντρόφους τους).
Μέχρι το 2022 δεν είχαν μαζική υποστήριξη, η πλειονότητα των ανθρώπων δεν μπορούσε να τους καταλάβει και ήταν θυμωμένη λόγω της ρητορικής και των πράξεών τους (όπως επιθέσεις στη νεολαία της υποκουλτούρας). Οι μεγαλύτεροι ήταν απογοητευμένοι από όλα αυτά γιατί το 2015-2016 οι νεοναζί είχαν την ευκαιρία να κάνουν μια «εθνική επανάσταση» και να αλλάξουν τα πάντα όπως ήθελαν αυτοί. Αλλά αποδείχτηκαν πολιτικά ανίκανοι. Συνοψίζοντας, ναι, εδώ είχαμε πολλούς ναζί και το πρόβλημα ήταν μεγάλο. Αλλά μετά το 2017 άρχισαν να καταρρέουν. Λίγο πριν ξεκινήσει ο πόλεμος, είχαν ακόμη πολλούς νέους στις δομές τους, αλλά αυτοί οι άνθρωποι ήταν νέοι και πολιτικά αδύναμοι, οι απόψεις τους γενικές και ασταθείς και η προσωπικότητά τους απολύτως γελοία.
Προς το παρόν, αυτό που μπορώ να δω, είναι εντελώς διαφορετικό από το 2014. Υπάρχει μια κυριαρχία λαϊκής και πατριωτικής αφήγησης, παρά εθνικιστικής. Αλλά κάθε νέα μέρα πολέμου μπορεί να αυξήσει τη δημοτικότητά τους.
Φαίνεται ότι, τουλάχιστον παρακολουθώντας απ’ έξω, το ουκρανικό αντιεξουσιαστικό κίνημα είναι σήμερα πολύ καλύτερα προετοιμασμένο να αντιμετωπίσει την αναδυόμενη κατάσταση από ό,τι ήταν το 2014 κατά τη διάρκεια του Μαϊντάν και αμέσως μετά. Θα μπορούσατε να το σχολιάσετε;
Είναι αλήθεια και αυτό οφείλεται στους οργανωμένους αναρχικούς και τους ελευθεριακούς σοσιαλιστές. Η αυτοοργάνωση, η αυτοπειθαρχία, η βαθιά θεωρητική συμπερίληψη και το ενδιαφέρον, ο προβληματισμός και η ανάλυση, ο καθορισμός στόχων και ο σχεδιασμός, η υπευθυνότητα, η νηφάλια ζωή, η συνεργασία και η θέληση να φτάσουμε στην Ουτοπία τα έκαναν όλα πραγματικότητα. Είμαστε ακόμα πολύ μακριά από αυτό που θέλουμε να δούμε, αλλά ακόμα και αυτό το αποτέλεσμα μας κάνει σίγουρους: τα όνειρά μας είναι δυνατά! Και προσωπικά, το βλέπω καθημερινά από αυτό που κάνει η Επιχείρηση Αλληλεγγύη.
Πιστεύετε ότι αυτός ο πόλεμος θα ενισχύσει την ακροδεξιά στη χώρα σας; Φαίνεται πως η εισβολή του Πούτιν είναι ένα τέλειο δώρο για αυτούς, που τους επιτρέπει να κερδίσουν βαθμούς ως «υπερασπιστές της πατρίδας», να αποκτήσουν εμπειρία και εξοπλισμό;
Ναι, απολύτως! Το είδαμε το 2014, όταν έγινε εξαιρετικά επικίνδυνο και πρακτικά δύσκολο να χαρακτηριστείς αντιφασίστας στην Ουκρανία. Αυτό οφείλεται σε ένα σκόπιμο μπέρδεμα των αφηγήσεων. Ο Πούτιν αποκαλεί τις ενέργειές του «απο-ναζιστικοποίηση» και «αντιφασισμό» – αυτό είναι μια απόλυτη βλακεία. Οι αντιφασίστες δεν βομβαρδίζουν παιδιά και ηλικιωμένους, δεν ρίχνουν θερμοβαρικές βόμβες σε πολίτες, δεν χρησιμοποιούν φώσφορο, δεν αφήνουν πίσω τους ή καίνε τα πτώματα των στρατιωτών τους επίτηδες για να μην πληρώσουν χρήματα στις οικογένειές τους, δεν χρησιμοποιούν δικούς τους ανθρώπους ως τροφή για τα κανόνια. Δεν καταστρέφουμε πόλεις και δεν αφήνουμε καμένη γη. Όχι. Αυτά τα κάνουν οι φασίστες.
Ποια είναι η κατάσταση στο Κίεβο αυτή τη στιγμή; Αναμένετε μια ρωσική επίθεση στην πόλη σύντομα; Ποια είναι η διάθεση μεταξύ του πληθυσμού;
Πριν από μια εβδομάδα υπήρχε μια σκηνή μετα-αποκαλυπτικής ταινίας εδώ. Περιμέναμε περικύκλωση, πολιορκία και χρήση χημικών όπλων. Τώρα όμως η ζωή επιστρέφει σιγά σιγά, ακόμη και κάποιες καφετέριες και εστιατόρια έχουν αρχίσει να ανοίγουν. Ο ουκρανικός στρατός αντεπιτέθηκε με επιτυχία και απώθησε τους εισβολείς του Πούτιν 30-70 χιλιόμετρα μακριά από το Κίεβο. Αλλά η κατάσταση είναι ακόμα πολύ τεταμένη.
Μας βομβαρδίζουν κάθε βράδυ, άνθρωποι πεθαίνουν, κτίρια καταρρέουν. Μόλις χθες οι κατακτητές κατέστρεψαν το τεράστιο κτίριο του εμπορικού κέντρου και σκότωσαν τουλάχιστον οκτώ άτομα. Το νιώσαμε από τον θόρυβο και το ωστικό κύμα. Υπάρχουν επίσης απροσδόκητες απαγορεύσεις κυκλοφορίας λόγω σαμποτέρ, οι οποίοι κάνουν τη δουλειά μας πιο δύσκολη και κλέβουν πολύτιμο χρόνο. Αυτές τις απαντήσεις τις γράφω στα κεντρικά μας γραφεία, όπου πρέπει να μείνω μέχρι το επόμενο πρωί. Αλλά ό,τι και να γίνει, όλοι είναι σίγουροι ότι θα σταθούμε και θα νικήσουμε.
Πώς μπορεί ο κόσμος στο εξωτερικό να σας στηρίξει στον αγώνα σας;
Ανατρέψτε τις ακατάλληλες και κακές κυβερνήσεις σας για να δημιουργήσετε μια κοινωνία χωρίς πόλεμο, φτώχεια, βία και ψέμματα! Αλλά, σοβαρά τώρα, χρειαζόμαστε οικονομική βοήθεια. Χρειαζόμαστε κράνη (IIIA NIJ), αλεξίσφαιρα γιλέκα, ατομικά κιτ πρώτων βοηθειών (IFAK), οχήματα. Χρειαζόμαστε καταφύγιο για τους συντρόφους μας και τους άλλους ανθρώπους και χρειαζόμαστε δουλειές για να μπορούν να κερδίσουν χρήματα και να υποστηρίξουν το κίνημα αντίστασης. Θα ήταν ωραίο αν κάποιοι σύντροφοι οργάνωναν συνεταιρισμούς για να κάνουν κάτι καλό για εμάς και να μάθουν ταυτόχρονα την αυτοδιαχείριση. Θα ήταν ένα επαναστατικό μπίνγκο!
Ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη. Κάποια τελευταία λόγια;
Κρατήστε τη φλόγα μέσα σας, οργανωθείτε, μείνετε μαζί, υποστηρίξτε ο ένας τον άλλον, αναλάβετε την ευθύνη της ζωής σας, συνεργαστείτε, προσφέρετε αλληλεγγύη, μην φοβάστε κανέναν και τίποτα. Οργανωθείτε και αντισταθείτε για να φτιάξετε έναν καλύτερο κόσμο!
Σας στέλνουμε σε όλους θερμές αγκαλιές, είμαστε ευγνώμονες για όλα όσα έχετε κάνει και κάνετε για εμάς. Με την αλληλεγγύη σας θα νικήσουμε!