Στις 17 Σεπτεμβρίου 2022, η ουκρανική σοσιαλιστική οργάνωση Κοινωνικό Κίνημα (Соціальний рух-Κοινωνικό Κίνημα, SR) πραγματοποίησε εθνικό συνέδριο στο Κίεβο.Η ενημέρωση γίνεται από τους Alfons, Catherine, Francesco και Szymon, μέλη του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αλληλεγγύης στην Ουκρανία (ENSU) από την Καταλονία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Πολωνία, που ήταν μέλη της αντιπροσωπείας στο συνέδριο του Κοινωνικού Κινήματος (Соціальний рух)

Κίεβο, 17 Σεπτεμβρίου 2022

Οι κύριοι στόχοι της συνάντησης ήταν να γίνει μια πρώτη συλλογική αποτίμηση της συμμετοχής και της συγκεκριμένης πολιτικής παρουσίας του SR μετά από έξι και πλέον μήνες πολεμικής αντίστασης και να συζητηθεί πώς θα βελτιωθεί η λειτουργία μετά από αυτή την περίοδο αυτοσχεδιασμού και προσαρμογής σε μια ριζικά νέα και δύσκολη κατάσταση.

Το SR ήθελε επίσης να εκλέξει ένα νέο Rada (συμβούλιο ή σώμα καθοδήγησης) που να ανταποκρίνεται στα βασικά καθήκοντά να υιοθετήσει μια προγραμματική δήλωση και να δώσει στα μέλη του την ευκαιρία να συζητήσουν τις βασικές προτεραιότητες και τους στόχους της ομάδας για την επόμενη περίοδο. Για πρακτικούς και πολιτικούς λόγους (προφανώς κακές συνθήκες προετοιμασίας και οργάνωσης στο πλαίσιο του πολέμου) το συνέδριο δεν έλαβε ευρεία δημοσιότητα και θεωρήθηκε ως ένα βήμα προς ένα πιο προετοιμασμένο συνέδριο ή συνδιάσκεψη.

Ορισμένα μέλη του SR που δεν μπόρεσαν να βρεθούν στο Κίεβο είχαν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν μέσω συνδέσμων Zoom.Σε συμφωνία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αλληλεγγύης στην Ουκρανία (ENSU) το συνέδριο διοργανώθηκε ως μικτή συνάντηση με τη δυνατότητα μετάδοσης μέρους του στο Zoom σε αγγλική και γαλλική μετάφραση (για τα μέλη του δικτύου). Συνολικά, περίπου 40 μέλη του SR παρακολούθησαν φυσικά το συνέδριο, ενώ πέντε με δέκα άλλα μέλη συμμετείχαν διαδικτυακά μέσω Zoom από το Κίεβο ή ακόμη και έξω από την Ουκρανία (π.χ. από την Τσεχική Δημοκρατία, τη Γερμανία και τη Σουηδία) ή από την πρώτη γραμμή.

Συνολικά, λαμβάνοντας υπόψη και τα μη μέλη του SR από την ENSU, πάνω από εκατό άτομα παρακολούθησαν την συζήτηση από κοντά ή σε σύνδεση μέσω υπολογιστή, συμπεριλαμβανομένης της αντιπροσωπείας μας από τέσσερα μέλη της ENSU (από την Καταλονία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Πολωνία), που μπόρεσαν να έρθουν στο Κίεβο.

Εισηγητική παρουσίαση

Κατά την έναρξη της διάσκεψης, ο πρόεδρος του SR Vitaliy Dudin, δικηγόρος που ασχολείται με την υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων, αναφέρθηκε στον πρακτικό, ουσιαστικό και πολιτικό τρόπο με τον οποίο το SR αντέδρασε στον πόλεμο. "Δεν είχαμε κανένα δικαίωμα ούτε χρόνο να είμαστε παθητικοί μπροστά στον πόλεμο", είπε, τονίζοντας την προσπάθεια του SR να προωθήσει τη "μαζική αλληλεγγύη" μέσω της ριζοσπαστικής δημοκρατίας και του αγώνα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που συνδέεται με τα σοσιαλιστικά ιδεώδη.

Ο Dudin απαρίθμησε τις δράσεις του SR - γύρω από πολιτικά, κοινωνικά και ανθρωπιστικά ζητήματα - που γίνονται με συνδικάτα και φεμινιστικές ομάδες, τη διοργάνωση διαδικτυακών "εκδηλώσεων", αλλά και συνεδρίων με διεθνή δίκτυα (όπως η συνάντηση του Μαΐου με συμπαραστάτες στο Λβιβ), καθώς και παρεμβάσεις μέσω των ΜΜΕ, των κοινωνικών δικτύων, των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών. Τόνισε τη συμμετοχή του SR σε κάποιες συγκεκριμένες δράσεις στο δρόμο, αλλά και τα όρια αυτών των δράσεων λόγω του στρατιωτικού νόμου.Ως αποτέλεσμα των δράσεων και των ανακοινώσεών του, μπορεί να προσδιοριστεί το στίγμα του SR ως ένα αριστερό κίνημα που ασχολείται με τη συγκεκριμένη υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων (ιδίως κατά των νέων εργατικών νόμων, στο πλευρό των συνδικάτων), ενώ συμμετέχει πλήρως στη λαϊκή αντίσταση στην εισβολή. Ορισμένα από τα μέλη του συμμετέχουν στην εδαφική άμυνα και στο στρατό και μερικά βρίσκονται εκτός Ουκρανίας, κυρίως για σπουδές, διατηρώντας όμως στενούς δεσμούς και συμμετοχή στις δραστηριότητές του (όπως αρθρογραφία και συμμετοχή σε δημόσιες/βιντεοσκοπημένες συζητήσεις εκ μέρους του SR).

Ο Dudin ανέφερε τις βασικές περιοχές στις οποίες η οργάνωση έχει παραρτήματα (στο Κίεβο, το Λβιβ, το Κρίβιχ Ριχ και το Ντνίπρο) και τις προφανείς δυσκολίες της στα κατεχόμενα εδάφη. Διευκρίνισε ότι, ως αποτέλεσμα των δράσεων και των θέσεών του, το SR είχε σχεδόν διπλασιάσει τα μέλη του (από περίπου 40 σε περίπου 80 μέλη ή ακτιβιστές με στενή σχέση) και είχε αποκτήσει νέες πολιτικές ευθύνες. Στην εισήγησή του τόνισε την προσπάθεια για τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και την εδραίωση τόσο του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού πολιτικού προφίλ του SR, εντός και εκτός Ουκρανίας.Συνολικά, ο Dudin τόνισε την ανάγκη να διαμορφώσει και να συγκεκριμενοποιήσει η οργάνωση επαρκώς τους αριστερούς της στόχους, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση της ουκρανικής κοινωνίας και του λαού, καθώς και τις προηγούμενες και πρόσφατες εμπειρίες τους. Σε αυτό το πλαίσιο, πρόσθεσε, ότι ένα σημαντικό καθήκον για το SR θα πρέπει να είναι να διερευνήσει τις προοπτικές και τις απόψεις των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων και να προσπαθήσει να οργανώσει και να εκφράσει τα αιτήματά τους στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προοδευτικού αγώνα.

Ο Dudin υπογράμμισε επίσης τη σημασία των διεθνών δεσμών και της αλληλεγγύης για τη συγκεκριμενοποίηση του παγκόσμιου προσανατολισμού του SR. Αυτό περιλαμβάνει την υλική και οικονομική βοήθεια με τις συνακόλουθες πολιτικές και ανθρωπιστικές πτυχές τους. Συνδέοντας το θέμα αυτό, τόνισε επίσης τη σημασία της διαφάνειας και της εμπιστοσύνης και την ανάγκη να διαμορφωθεί ένας νέος τρόπος λειτουργίας του SR. Ακόμη και αν - κατέληξε - δεν είναι (ακόμη) μια "μαζική οργάνωση", το μέγεθος της (όσον αφορά τη συμμετοχή των μελών και τις αρμοδιότητες) αλλάζει γρήγορα, δημιουργώντας νέες οργανωτικές και πολιτικές δεσμεύσεις.

Μετά τον Vitaliy Dudin, ζητήθηκε να παρέμβει ο ηγέτης του συνδικάτου της κατασκευαστικής βιομηχανίας Vasily Andreyev, με εμπειρία στην οικοδόμηση του κόμματος.

Ο Andreyev μίλησε για μια συνεχιζόμενη διαδικασία συνδικαλιστικών δράσεων που μοιράζεται με το SR και για κοινές ανησυχίες σχετικά με την εκπροσώπηση των Ουκρανών εργαζομένων σε πολιτικό επίπεδο, μια δέσμευση που θα διερευνηθεί μέσω συζητήσεων και εμπειριών κατά το επόμενο διάστημα.

Διεθνείς χαιρετισμοί

Το επόμενο σημείο της ημερήσιας διάταξης ήταν αφιερωμένο στους χαιρετισμούς των ξένων προσκεκλημένων. Παρέμβαση έκαναν δύο μέλη της ENSU .

Ο Alfons Bech, από την Καταλονία, εξέφρασε τους συλλογικούς προβληματισμούς της ENSU και τη συμμετοχή της στη συνδικαλιστική αλληλεγγύη. Τόνισε ότι μετά την κοινή δράση κατά των μεταρρυθμίσεων της εργατικής νομοθεσίας επιθυμεί "να διερευνήσουμε τις δυνατότητες δράσεων και συνεργασίας που μπορούμε να αναλάβουμε με το ουκρανικό εργατικό κίνημα στο μέλλον".

Η Catherine Samary, από τη Γαλλία, τόνισε την αλληλεγγύη της ENSU στο Ουκρανικό Φεμινιστικό Μανιφέστο και τις δράσεις, προσβλέποντας επίσης σε περισσότερες κοινές δραστηριότητες. Έφερε επίσης χαιρετισμό από τα ηγετικά όργανα της Τέταρτης Διεθνούς και δήλωσε ότι, σε παγκόσμια κλίμακα, όλοι όσοι αγωνίζονται ενάντια σε κάθε μορφή αποικιοκρατίας "έχουν ανάγκη να νικήσει η ουκρανική λαϊκή αντίσταση τη ρωσική αυτοκρατορική επιθετικότητα". Αυτό σημαίνει "αγώνας για την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των εργαζομένων" και εναντίον όλων των αντιδραστικών δυνάμεων που τα αντιμάχονται "στην Ουκρανία, την Ευρώπη και τον κόσμο".

Οι υπόλοιποι διεθνείς χαιρετισμοί έγιναν μέσω των συνδέσεων Zoom. Μεταξύ αυτών ήταν ο Maciej Konieczny (βουλευτής του κόμματος Razem ["Μαζί"] στο πολωνικό κοινοβούλιο), ο Mikael Hertoft από την Κόκκινο-Πράσινη Συμμαχία της Δανίας, ο Chris Ford από την Καμπάνια Αλληλεγγύης στην Ουκρανία του Ηνωμένου Βασιλείου και ο Ignacy Jóźwiak από το πολωνικό συνδικάτο Ogólnopolski Związek Zawodowy Inicjatywa Pra-cownicza [Πανπολωνική Πρωτοβουλία Συνδικάτων Εργαζομένων].

Όλοι εκθείασαν τις δράσεις του SR και τις προσπάθειές του να ανοικοδομήσει την αριστερά στην Ουκρανία στη δύσκολη κατάσταση του πολέμου, αυτή που δημιουργούν οι αντεργατικές ενέργειες των αρχών και λόγω του αντισοσιαλιστικού δημόσιου αισθήματος που συνδέεται με την ιστορία της Σοβιετικής Ένωσης.Πλήθος πληροφοριών αφορούσε τις δραστηριότητες που έχουν αναλάβει και θα αναλάβουν ομάδες από την Ευρώπη και όλο τον κόσμο για την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της επίσκεψης εκπροσώπων της Καμπάνιας Αλληλεγγύης στην Ουκρανία την Ημέρα της Ουκρανικής Ανεξαρτησίας (24 Αυγούστου) και της δεύτερης αυτοκινητοπομπής εργατικής βοήθειας, η οποία θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Έγιναν διεθνείς χαιρετισμοί (ο τελικός κατάλογος θα δημοσιευθεί) μεταξύ των οποίων αυτοί που στάλθηκαν από το Διεθνές Εργατικό Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αγώνα, την Syllepse Publishing από τη Γαλλία, την SAP - Antikapitalisten / Gauche Anticapitaliste από το Βέλγιο, το Πολιτικό Κέντρο Aplutsoc και το En-semble! (και οι δύο από τη Γαλλία), τη βρετανική Another Europe is Possible, των Σουηδών από την Ukraine-Solidarittet και των Γερμανών από την Linke Ukraine-Solidarität Berlin.Απολογισμοί, προτεραιότητες και νέο συμβούλιο

Μετά το διάλειμμα για καφέ, συζητήθηκε ο απολογισμός του έργου του SR μέσω ερωτήσεων από το σώμα και παρεμβάσεων των μελών που ήταν υπεύθυνα για τα διάφορα "τμήματα" του SR - συγκεκριμένους τομείς παρέμβασης - τα οποία ήταν επίσης μέλη της Rada του SR. Οι τομείς αυτοί κάλυπταν θέματα από τα συνδικάτα μέχρι τη φεμινιστική δράση, από την εκπαίδευση μέχρι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Το κύριο θέμα της διάσκεψης ήταν να εκλέξει ένα νέο Συμβούλιο του SR, το οποίο θα συνδεόταν με αυτά τα καθήκοντα και θα υιοθετούσε μια προγραμματική δήλωση. Εννέα υποψήφιοι/ες (για ένα σώμα επτά ατόμων) παρουσίασαν τις βασικές τους θέσεις και τα προτεινόμενα καθήκοντα για την επόμενη περίοδο, από την ανάγκη εσωτερικής αποσαφήνισης της πολιτικής ταυτότητας του SR μέχρι τη δυσκολία έκφρασης των αριστερών και σοσιαλιστικών προβληματισμών στο συγκεκριμένο ιστορικό και ιδεολογικό πλαίσιο της Ουκρανίας. Επίσης, την ανάγκη για μεγαλύτερη οικονομική διαφάνεια ( ιδιαίτερα επειδή το SR παίρνει χρήματα από ξένες ομάδες που θέλουν να το βοηθήσουν σε συνθήκες πολέμου). Στις παρεμβάσεις τονίστηκε επίσης η ανάγκη να συμμετέχουν περισσότερες γυναίκες στην συνολική λειτουργία της ομάδας και του ίδιου του Συμβουλίου.

Εκλέχθηκαν επτά υποψήφιοι/ες που έλαβαν τις περισσότερες ψήφους και αντιπροσώπευαν όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων του SR, μεταξύ των οποίων ο Vitaliy Dudin, με τη σημαντική ιδιότητα του δικηγόρου υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων, εξελέγη με συντριπτική πλειοψηφία πρόεδρος. Εκλέχθηκαν επίσης δύο άλλα μέλη των οποίων η κεντρική εμπειρία και δράση αφορά το συνδικαλιστικό κίνημα: Olexandre Skyba και Artëm Tidva. Εκλέχθηκαν τρεις γυναίκες που ασχολούνται με τη φεμινιστική, ανθρωπιστική δράση και την εκπαίδευση: Katerina Kostrova, Natalia Lomonosova (διαμένει στη Γερμανία) και Viktoria Pigul. Τέλος, ο Maxim Shumakov εξελέγη για τη συμμετοχή του στο φοιτητικό τμήμα της οργάνωσης. Ο μέσος όρος ηλικίας της ομάδας είναι μάλλον γύρω στα 30 έτη και είναι υπάρχει ποικιλία όσον αφορά την πολιτική κουλτούρα και το "υπόβαθρο" των συγκεκριμένων ακτιβιστών.

Μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή στιγμή ήταν όταν ο νεαρός ιστορικός και μέλος του προηγούμενου συμβουλίου του SR, Taras Bilous, ο οποίος είναι γνωστός για τα σημαντικά άρθρα του στο περιοδικό Commons, μέσω των οποίων συνδιαλέγεται με τη δυτική αριστερά, απηύθυνε χαιρετισμό σε όλους μέσα από το στρατό (μέσω Zoom). Οι αντιπρόσωποι τον ευχαρίστησαν για τον αγώνα που δίνει για την ελευθερία τους.

Το σχέδιο προγράμματος που συνέταξε ο Zakhar Popovych (η πιο λεπτομερής από τις τρεις παραλλαγές που παρουσιάστηκαν) συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων (το πλήρες κείμενο θα μεταφραστεί και θα δημοσιευθεί σύντομα). Παρουσιάζει τα στοιχεία ενός εναλλακτικού οράματος για την Ουκρανία - μια δημοκρατική, κοινωνική και σοσιαλιστική Ουκρανία. Το κείμενο τονίζει ότι για την επίτευξη αυτού του στόχου χρειάζεται ένα κόμμα, ένα κόμμα που θα πρέπει να προστατεύει τη μεγάλη πλειοψηφία του εργαζόμενου πληθυσμού από τις επιταγές της εργοδοσίας. Το κείμενο υπενθυμίζει ότι οι εργαζόμενοι είναι η κύρια δύναμη της αντίστασης κατά της ρωσικής ιμπεριαλιστικής επίθεσης και επικρίνει τις αντικοινωνικές αποφάσεις που έλαβαν οι ουκρανικές αρχές κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αναγνωρίζει τα θετικά σημάδια της διεθνούς συνεργασίας, αναφέροντας ως παραδείγματα την ευρεία υποστήριξη του αιτήματος για διαγραφή του εξωτερικού χρέους της Ουκρανίας, που οδήγησε στο πάγωμά του, και την υποστήριξη των μεγαλύτερων συνδικάτων και των δημοκρατικών αριστερών κομμάτων του κόσμου στο αίτημα για την προμήθεια όπλων στην Ουκρανία και την καταπολέμηση των αντεργατικών νόμων.Δεν υπήρχε χρόνος για μακρά συζήτηση σχετικά με την απόφαση αυτή, η οποία θεωρείται ως βάση για περαιτέρω συζητήσεις και επεξεργασία στο πλαίσιο του SR. Με αυτή την προοπτική, στο τελευταίο μέρος του συνεδρίου οι σύνεδροι και οι νεοεκλεγέντες ηγέτες συμμετείχαν σε δύο ομάδες " brainstorming ", προσπαθώντας να επεξεργαστούν ποια θα πρέπει να είναι τα κύρια στρατηγικά ζητήματα και οι στόχοι για το Κοινωνικό Κίνημα.

Μετά το συνέδριο, ο εκπρόσωπος της ENSU Alfons Bech συναντήθηκε με τους ηγέτες της Ομοσπονδίας Συνδικάτων της Ουκρανίας (FPU) και της Συνομοσπονδίας Ελεύθερων Συνδικάτων της Ουκρανίας (KVPU) με σκοπό να ακούσει τι περιμένουν τα ουκρανικά συνδικάτα από τους δυτικούς συναδέλφους τους: τόσο όσον αφορά τη συγκεκριμένη ανθρωπιστική βοήθεια όσο και τους αγώνες γύρω από την εργατική νομοθεσία και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Προς το παρόν, και οι δύο συνδικαλιστικές ομοσπονδίες δίνουν έμφαση στο εμπόδιο που αποτελεί η εμπόλεμη κατάσταση για τους αγώνες: αποτιμούν ακόμη τη στάση της κυβέρνησης σχετικά με την εφαρμογή των νέων νεοφιλελεύθερων νομοθετικών μεταρρυθμίσεων. Θα διατηρηθεί η επαφή μεταξύ τους (και, από εμάς, μαζί τους) προκειμένου να πραγματοποιηθεί πιθανή κοινή δράση.

Και οι τέσσερις μας ήμασταν πολύ πεπεισμένοι για τη σημασία αυτής της συνδιάσκεψης - ως βήμα για την οικοδόμηση μιας αριστερής, κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης/κίνησης, τόσο σημαντικής για το μέλλον της Ουκρανίας. Ο ερχομός μας στο Κίεβο και η συμμετοχή μας στο συνέδριο μας επέτρεψε να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα όλες τις δυσκολίες: αυτές που αφορούν τόσο τη μετασοβιετική και τη μετα-Μαϊντάν Ουκρανία όσο και αυτές που αντιμετωπίζει και η διεθνής αριστερά.

Πάνω απ' όλα, ήμασταν ευγνώμονες και συγκινημένοι από τη διάθεση, την αδελφική ζεστασιά και το χρόνο που μας αφιέρωσαν οι σύντροφοι του SR που μας υποδέχτηκαν. Ο πλούτος των συνομιλιών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το συνέδριο δύσκολα μπορεί να συνοψιστεί σε ένα σύντομο απολογισμό γεγονότων. Όμως περιλαμβάνει, κατά την άποψή μας, ανοιχτές συζητήσεις για πολλά σύνθετα ζητήματα που δεν συζητήθηκαν στο ίδιο το συνέδριο. - μεταξύ των οποίων το πολιτικό πλαίσιο, η κατάσταση των συνδικάτων, οι κατεχόμενες περιοχές, το κλίμα "derussification" και οι υπερβολές του, κ.λπ.Αλλά οι συζητήσεις μας περιλάμβαναν επίσης τη μουσική βραδιά, όπου η κιθάρα, τα τραγούδια και τα ποτά μας έφεραν πιο κοντά και όπου ανακαλύψαμε μια από τις πτυχές της προσωπικότητας του Vitaliy Dudin, ως συνθέτη δημοφιλών πολιτικών τραγουδιών...Πολλές ευχαριστίες σε όλους τους συντρόφους του SR. Επιστρέφουμε πιο πεπεισμένοι από ποτέ για την καθοριστική σημασία των άμεσων διεθνιστικών δεσμών.

17 Σεπτεμβρίου 2022

Alfons Bech Peiró

Catherine Samary

Francesco Brusa

Szymon Martys

Χαιρετισμός από την Catherine Samary,

μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αλληλεγγύης Ουκρανίας (ENSU), της Τέταρτης Διεθνούς (FI) και του γαλλικού NPA

Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι,

Είμαι πολύ συγκινημένη και εντυπωσιασμένη που παρευρίσκομαι σε αυτό το συνέδριο στο περίπλοκο πλαίσιο που μόλις τονίστηκε και το οποίο θέτει σημαντικές προκλήσεις για το Sotsialny Rukh.

Βρίσκομαι εδώ, όπως ο Alfons που παρενέβη πριν από μένα και άλλοι δύο σύντροφοι που ήρθαν από την Ιταλία και την Πολωνία, ως ενεργό μέλος του ENSU - Ευρωπαϊκό Δίκτυο Αλληλεγγύης στην Ουκρανία. Δεν θα επαναλάβω το συλλογικό μήνυμα του ENSU που εξέφρασε ο Alfons με επίκεντρο τις συνδικαλιστικές καμπάνιες και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Θα προσθέσω μόνο ότι συμμετέχω ιδιαίτερα στο ENSU σε δραστηριότητες που υποστηρίζουν το Ουκρανικό Φεμινιστικό Μανιφέστο και συγκεκριμένες καμπάνιες για τις αμβλώσεις στο πλαίσιο του πολέμου. Ελπίζω ότι, όσον αφορά τις συνδικαλιστικές δράσεις, μπορούμε επίσης να επιστρέψουμε από το συνέδριό σας με περαιτέρω σχέδια για κοινές δράσεις για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και σε παγκόσμιο επίπεδο για την υποστήριξη της πολύτιμης προσπάθειάς σας να οικοδομήσετε μια αριστερή εναλλακτική λύση στην ουκρανική κοινωνία.Βρίσκομαι επίσης εδώ ως "βετεράνος" της Τέταρτης Διεθνούς (FI) για να εκφράσω εκ μέρους του ηγετικού της οργάνου, την πλήρη αλληλεγγύη και τους θερμότερους χαιρετισμούς για το συνέδριό σας.

Συνολικά, θα συνοψίσω το μήνυμά μου χρησιμοποιώντας ένα είδος " συγκεκριμένης Ουτοπίας " : " Χρειαζόμαστε, να νικήσει η ουκρανική λαϊκή αντίσταση τον ρωσικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο " !

" Εμείς", δηλαδή εσείς και εμείς, όλη η ουκρανική και διεθνής Αριστερά που αγωνίζεται ενάντια σε κάθε είδους (νεο)αποικιακές σχέσεις: όπως κάναμε ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο των ΗΠΑ στο Βιετνάμ, ή ενάντια στο γαλλικό αποικιακό πόλεμο (που μέχρι πρόσφατα δεν ονομαζόταν ποτέ "πόλεμος" αλλά ένα είδος "ειδικής επιχείρησης"... ), αλλά και ενάντια στα στρατεύματα του Συμφώνου της Βαρσοβίας υπό την ηγεσία της Μόσχας στην Ουγγαρία, την Πολωνία ή την Τσεχοσλοβακία...

Ο Πούτιν διεκδίκησε ρητά, ενάντια στην ανεξάρτητη Ουκρανία, τη νεοαποικιακή κληρονομιά της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και του Στάλιν - ενάντια στην αναγνώριση από τον Λένιν του δικαιώματος αυτοδιάθεσης των κυριαρχούμενων εθνών. Γνωρίζουμε - όπως και ο Λένιν - ότι είναι αδύνατο να οικοδομηθεί μια συνεπής και ισχυρή σοσιαλιστική ένωση στη βάση σχέσεων κυριαρχίας...Αλλά η ουκρανική λαϊκή αντίσταση δεν μπορεί πραγματικά να νικήσει και να εδραιωθεί χωρίς την εξασφάλιση της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων για όλο τον ουκρανικό πληθυσμό, για τους εργάτες (άνδρες και γυναίκες) : αυτό είναι μια ιδιαίτερη ευθύνη και πρόκληση για το Sotsialny Rukh και για τη διεθνιστική Αριστερά. Διότι αυτοί που αντιτίθενται σε αυτή την αξιοπρέπεια και τα κοινωνικά δικαιώματα είναι κυρίαρχες δυνάμεις όχι μόνο στην Ουκρανία αλλά και στην Ευρώπη και στον κόσμο.Αυτό είναι το κοινό μας καθήκον και δέσμευση : να αγωνιστούμε ενάντια σε όλες αυτές τις αντιδραστικές δυνάμεις σε όλα τα επίπεδα της εξουσίας τους στη λήψη αποφάσεων.

Χαιρετισμός του Alfons BECH εκ μέρους της ομάδας εργασίας των συνδικάτων της ENSU

Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί σύντροφοι,

Εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Δικτύου Αλληλεγγύης στην Ουκρανία και ως συντονιστής της συνδικαλιστικής ομάδας εργασίας του, θέλω να εκφράσω την πολιτική μας αλληλεγγύη προς εσάς σε αυτό το συνέδριο του Sotsialsyi Rukh.

Σίγουρα βιώνετε μια αλλαγή στην πολεμική κατάσταση και αυτό σημαίνει ότι οι ιδέες και οι οπτικές μπορούν επίσης να αλλάξουν. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που είμαστε μαζί σας σε μια τέτοια στιγμή και που ακούμε τις ιδέες σας, τις συζητήσεις σας και τις αποφάσεις σας. Ό,τι σκέφτεστε και αποφασίζετε είναι πολύτιμο για εμάς.

Πιο συγκεκριμένα, είμαστε πρόθυμοι να μάθουμε τι σκέφτεστε για τη βοήθεια και την υποστήριξη που θα μπορούσαμε να δώσουμε στο συνδικαλιστικό κίνημα στην Ουκρανία.Όπως γνωρίζετε, συνάδελφοι από το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Πολωνία, την Ισπανία και άλλες χώρες έχουν στείλει στα συνδικάτα σας ανθρωπιστική, ιατρική και υλικοτεχνική βοήθεια. Νέες αυτοκινητοπομπές ετοιμάζονται.

Το δίκτυό μας ξεκίνησε επίσης μια διεθνή εκστρατεία υπογραφών για να προσπαθήσει να αποτρέψει τον Πρόεδρο Ζελένσκι από το να επικυρώσει διάφορους αντεργατικούς και αντι-συνδικαλιστικούς νόμους, ιδιαίτερα τον νόμο 5371.

Αν και δεν καταφέραμε να σταματήσουμε την επικύρωση κανενός από αυτούς τους νόμους, καταφέραμε να προειδοποιήσουμε πολλούς συνδικαλιστές και συνδικαλιστικούς και πολιτικούς ηγέτες από όλο τον κόσμο για την απειλή που συνιστούν για τους εργαζόμενους της Ουκρανίας και τα συνδικάτα τους.

Το δίκτυό μας συνεργάζεται επίσης με άλλους διεθνείς υποστηρικτές των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όπως το Διεθνές Εργατικό Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αγώνα και το δίκτυο Labour Start, με τους οποίους έχουμε συμφωνήσει να συνεργαστούμε σε μελλοντικές εκστρατείες για την Ουκρανία.Στείλαμε στα συνδικάτα σας το μήνυμα ότι παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία και ότι, όπως και αν εξελιχθεί η κατάσταση, θα συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι. Αυτό, πιστεύουμε ότι βοήθησε τα ουκρανικά συνδικάτα και ίσως να επηρέασε την απόφαση ότι ο νόμος 5371 θα ισχύει μόνο για τη διάρκεια του πολέμου.

Γνωρίζουμε επίσης ότι σχεδιάζονται περισσότερες επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων. Συνεπώς, θα πρέπει να διεξάγουμε νέες εκστρατείες. Θέλουμε όμως να μάθουμε ποιες καμπάνιες θεωρείτε σημαντικές. Και όχι μόνο ποιες, αλλά και πώς πιστεύετε ότι πρέπει να τις προσεγγίσουμε.

Πρέπει επίσης να σας εξηγήσουμε ποιος είναι προς το παρόν ο βαθμός κατανόησης και δέσμευσης του συνδικαλιστικού κινήματος στην υπόλοιπη Ευρώπη για την Ουκρανία και να συζητήσουμε πώς μπορεί να βελτιωθεί.

Μέσω ενός τέτοιου συνεχούς διαλόγου μπορούμε από κοινού να οικοδομήσουμε καμπάνιες που θα είναι πιο αποτελεσματικές, ενωτικές και ικανές να συγκεντρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες δυνάμεις για τους συμφωνημένους στόχους.Τελειώνοντας, θέλω να τονίσω ότι η συνδικαλιστική μας ομάδα εργασίας ενδιαφέρεται πολύ για τη δυνατότητα επαφής με τα συνδικάτα της Ουκρανίας. Αυτή η επαφή πρέπει να χρησιμεύσει για να διερευνήσουμε όλες τις δυνατότητες για την οργάνωση καμπάνιας και την παροχή βοήθειας αλληλεγγύης.

Για παράδειγμα, θα θελήσουν τα ουκρανικά συνδικάτα να ξεκινήσουν μια διεθνή καμπάνια ενάντια στον επόμενο αντι-συνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζεται; Θέλουν επίσης να βοηθήσουν στην οργάνωση κάποιου σχεδίου ανθρωπιστικής βοήθειας ή βοήθειας για την ανοικοδόμηση με τη συμμετοχή συνδικάτων και οργανισμών στην υπόλοιπη Ευρώπη και διεθνώς; Ποια άλλα είδη συνεργασίας θα επιθυμούσαν;

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μου θα επιδιώξω επίσης να πάρω συνεντεύξεις από Ουκρανούς συνδικαλιστές με σκοπό να δημοσιοποιήσω την άποψή τους για τέτοια ζητήματα.

Έτσι, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να ακούσουμε και να μεταφέρουμε αυτά που μας λέτε εσείς οι σύντροφοι του Sotsialnyi Rukh, να αρχίσουμε να προετοιμάζουμε από τώρα, εν μέσω πολέμου, τις σχέσεις και την αμοιβαία κατανόηση για τη φάση της ανασυγκρότησης, όπου η εργατική τάξη, τα συνδικάτα και το ίδιο το Sotsialnyi Rukh θα έχουν πολλά να πουν για το μέλλον της Ουκρανίας, παλεύοντας για μια οικονομία που δεν θα ελέγχεται από ολιγάρχες και ξένες πολυεθνικές, αλλά από τους εργαζόμενους της Ουκρανίας.Θα συνεχίσουμε μαζί. Οι νίκες σας θα είναι και δικές μας. Θέλουμε μια ελεύθερη Ουκρανία και μια κοινωνικά δίκαιη, περιβαλλοντικά βιώσιμη, πραγματικά δημοκρατική και ειρηνική Ευρώπη, σε αλληλεγγύη με τους καταπιεσμένους λαούς του κόσμου.

Οι θυσίες του λαού σας και η ηρωική αντίσταση στην εισβολή του Πούτιν είναι μια ευκαιρία να αρχίσουμε να κάνουμε αυτό το όραμα πραγματικότητα.

Alfons Bech

Απόφαση: Ο πόλεμος και το μέλλον της Ουκρανίας και του Αριστερού Κινήματος

(ελληνικά, αγγλικά, ουκρανικά)

Ο λαός της Ουκρανίας αντιμετωπίζει δύσκολες προκλήσεις, αλλά έχει αποδείξει την ικανότητά του να αγωνίζεται για το δικαίωμα να αποφασίζει ο ίδιος για τη μοίρα του και την αποφασιστικότητά του να υπερασπιστεί τη χώρα και να τερματίσει τον πόλεμο που ξεκίνησε η Ρωσία το συντομότερο δυνατό. Οι αρχές και οι εκπρόσωποι της φονταμενταλιστικής ιδεολογίας της αγοράς, μαζί με τις μεγάλες επιχειρήσεις, προωθούν ένα μοντέλο οικονομίας που επικεντρώνεται στην ευημερία της μειοψηφίας εις βάρος της ευημερίας της μεγάλης πλειοψηφίας. Στο μοντέλο αυτό, οι εργαζόμενοι υποτάσσονται πλήρως στη θέληση του εργοδότη και οι κοινωνικές και ρυθμιστικές λειτουργίες του κράτους καταργούνται για χάρη των "επιχειρηματικών αναγκών", του "ανταγωνισμού" και της "ελεύθερης αγοράς".

Η χώρα μας αξίζει ένα μεταπολεμικό σύστημα όπου προτεραιότητα θα είναι η αξιοπρεπής εργασία, ένα αξιόπιστο σύστημα κοινωνικής προστασίας, η προσιτή εκπαίδευση, η στέγαση και η υγειονομική περίθαλψη.

Οι Ουκρανοί έχουν ήδη δει πόσο αποτελεσματικές για την επιβίωση μπορούν να είναι οι δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η κρατική Ukrzaliznytsia, και έχουν επίσης νιώσει πόσο επώδυνη μπορεί να είναι η απορρύθμιση των τιμών των τροφίμων, της στέγασης και των καυσίμων.

Για την εφαρμογή ενός εναλλακτικού οράματος για την Ουκρανία - μια δημοκρατική, κοινωνική και σοσιαλιστική Ουκρανία - χρειάζεται ένα κόμμα. Ένα τέτοιο κόμμα θα υπερασπιστεί και θα ενώσει την εργατική τάξη και γενικά τους μη προνομιούχους, οι οποίοι σήμερα δεν έχουν πολιτική εκπροσώπηση και καταπιέζονται συνεχώς. Ένα τέτοιο κόμμα θα πρέπει να προστατεύει τη συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου πληθυσμού από τις επιταγές της εργοδοσίας.

Απώτερος στόχος μιας τέτοιας πολιτικής δύναμης θα πρέπει να είναι η ανθρώπινη χειραφέτηση και ο ριζικός εκδημοκρατισμός της οικονομικής, πολιτικής, εθνικής και κοινωνικής ζωής. Ένα τέτοιο κόμμα θα υποστήριζε τη μεταβίβαση της εξουσίας στην οικονομία από τους ιδιώτες ιδιοκτήτες και τη διοίκηση των επιχειρήσεων στους εργαζόμενους και τις κοινότητες. Η λήψη αποφάσεων στην οικονομία και η διανομή των οικονομικών αγαθών θα πρέπει να είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της κοινωνίας και όχι των ιδιοκτητών του κεφαλαίου. Για το σκοπό αυτό, η οικονομία θα πρέπει να οικοδομηθεί στη βάση της δημόσιας και όχι της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.

Από το ξέσπασμα του πολέμου, οι ολιγάρχες και άλλοι μεγάλοι καπιταλιστές έχουν εγκαταλείψει το κράτος. Είναι ο απλός λαός, συμπεριλαμβανομένων των οργανωμένων εργαζομένων, που αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας των πολιτών, που έχει ορθώσει το ανάστημά του για να υπερασπιστεί τη χώρα. Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι αποτελούν τον πυρήνα της ουκρανικής αντίστασης στον ρωσικό ιμπεριαλισμό, οι αρχές συνεχίζουν να προωθούν νομοθετικές πρωτοβουλίες για τον περιορισμό της συμμετοχής τους στη λήψη αποφάσεων, προκαλώντας έτσι περαιτέρω κοινωνικές συγκρούσεις, υπονομεύοντας τις αμυντικές δυνατότητες και επιτιθέμενες στα δημοκρατικά δικαιώματα της πλειοψηφίας προκειμένου να προστατεύσουν την κυρίαρχη μειοψηφία. Οι αντικοινωνικές αποφάσεις των αρχών αιτιολογούνται από τη στρατιωτική αναγκαιότητα, αν και στην πράξη οι περισσότερες επιτυχημένες περιπτώσεις πολεμικής οικονομίας στον κόσμο βασίστηκαν στις αρχές του κράτους πρόνοιας και του κοινωνικού διαλόγου.

Ο πόλεμος δημιούργησε νέες μορφές αυτοοργάνωσης και πολιτικής σε επίπεδο βάσης. Η κινητοποίηση του λαού στη βάση του εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου ενίσχυσε το αίσθημα της συμμετοχής σε μια κοινή υπόθεση και τη συνειδητοποίηση ότι αυτή η χώρα υπάρχει χάρη στους απλούς ανθρώπους και όχι στους ολιγάρχες ή στις επιχειρήσεις. Ο πόλεμος έχει αλλάξει ριζικά την κοινωνική και πολιτική ζωή στην Ουκρανία και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να καταστραφούν αυτές οι νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, αλλά, αντίθετα, να τις επεκτείνουμε.Ένα θετικό σημάδι ήταν η ευρεία υποστήριξη του αιτήματος για διαγραφή του εξωτερικού χρέους της Ουκρανίας, που οδήγησε στο πάγωμά του, καθώς και η υποστήριξη των μεγαλύτερων συνδικάτων και των δημοκρατικών αριστερών κομμάτων του κόσμου στα αιτήματα για την προμήθεια όπλων στην Ουκρανία και την καταπολέμηση των αντεργατικών νόμων.

Έχει έρθει η ώρα για μια αλλαγή στην ουκρανική πολιτική. Καλούμε για τη δημιουργία ενός νέου, μαζικού, που θα εκπροσωπεί την οργανωμένη εργασία και τα λαϊκά και δημοκρατικά κινήματα, ενωμένα γύρω από ένα ριζοσπαστικό σχέδιο μετασχηματισμού της κοινωνίας στη βάση της συνολικής απελευθέρωσης, της κοινωνικής ιδιοκτησίας και της δημοκρατίας.

Μέχρι πρόσφατα, πολλοί στον κόσμο υποτιμούσαν το ουκρανικό κράτος και δεν αντιλαμβάνονταν την υπόσταση του ουκρανικού λαού. Τώρα που ο λαός της Ουκρανίας, σε όλη τη γλωσσική, εθνοτική και πολιτιστική του ποικιλομορφία, έχει ενωθεί σε έναν ένοπλο αγώνα για το δικαίωμά του να αποφασίζει για το πεπρωμένο του μέσω των δικών του μορφών αυτοοργάνωσης, είναι καιρός να εξηγήσουμε στις επιχειρηματικές και πολιτικές ελίτ μας ότι δεν είναι αυτοί, αλλά οι άνθρωποι της εργασίας που είναι ο ουκρανικός λαός και που πρέπει να αποφασίσουν πώς θα οικοδομήσουμε την Ουκρανία.

"Το " Sotsialnyi Rukh " πιστεύει ότι οι προτεραιότητες στον αγώνα γι' αυτό πρέπει να είναι:

1. Η πλήρης νίκη και ασφάλεια για την Ουκρανία.

Ο ρωσικός στρατός πρέπει να ηττηθεί στην Ουκρανία - αυτό αποτελεί προϋπόθεση για τη δημοκρατική και κοινωνική ανάπτυξη τόσο της χώρας μας όσο και ολόκληρου του κόσμου.

Η διατήρηση της ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας θα απαιτήσει πρωτίστως την ανάπτυξη των δικών μας αμυντικών δυνατοτήτων. Σε αυτή τη βάση, θα πρέπει να οικοδομηθεί ένα νέο διεθνές σύστημα ασφαλείας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση κάθε εκδήλωσης ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας στον κόσμο.Η Ουκρανία χρειάζεται ένα πρόγραμμα για την αποκατάσταση της βιομηχανικής παραγωγής και αμυντικές και συναφείς βιομηχανίες υψηλής τεχνολογικής επίδοσης

2. Κοινωνικά προσανατολισμένη ανασυγκρότηση της Ουκρανίας.

Οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις προσπαθούν να επιβάλουν το όραμά τους για τη μεταπολεμική Ουκρανία - μια Ουκρανία που θα ανήκει στις μεγάλες επιχειρήσεις και όχι στο λαό της, χωρίς κοινωνική προστασία και εγγυήσεις. Πιστεύουμε, σε αντίθεση με αυτό, ότι είναι απαραίτητο να υποστηρίξουμε την ανοικοδόμηση που θα δίνει έμφαση στην ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου για την πλειοψηφία του πληθυσμού, στην ανάπτυξη των κοινωνικών υποδομών και των οικονομικών εγγυήσεων. Η ανασυγκρότηση πρέπει να είναι οικολογική, κοινωνική, αποκεντρωμένη και δημοκρατική, χωρίς αποκλεισμούς και φεμινιστική.

Ειδικότερα, είναι απαραίτητο να εθνικοποιηθούν βασικές επιχειρήσεις υπό εργατικό και δημόσιο έλεγχο. Εισαγωγή της ανοικτής λογοδοσίας σε όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως ιδιοκτησίας και συμμετοχή των εργαζομένων στη διαχείρισή τους, δημιουργία ξεχωριστών αιρετών οργάνων και επιτροπών για την άσκηση αυτού του δικαιώματος. Τα διεφθαρμένα συστήματα μεταφοράς κερδών από τις εξαγωγές σιδηρομεταλλεύματος, μετάλλων και γεωργικών προϊόντων σε offshore πρέπει να καταπολεμηθούν φορολογικά.

Εισαγωγή προοδευτικής φορολογίας για τη χρηματοδότηση της κοινωνικής σφαίρας και της οικονομικής ανάπτυξης. Εισαγωγή ενδεικτικών και άμεσων στοιχείων σχεδιασμού για δομημένη, σταθερή και πληρέστερη οικονομική ανάπτυξη.

Το εμπορικό απόρρητο πρέπει να καταργηθεί. Μπορεί να υπάρχει μόνο ένας τύπος μυστικών στην Ουκρανία – τα στρατιωτικά, η πρόσβαση στο οποίο ρυθμίζεται από το κράτος, όλες οι άλλες πληροφορίες σχετικά με το έργο των επιχειρήσεων, των οργανισμών και των κρατικών φορέων θα πρέπει να είναι ανοικτές σε όλους τους πολίτες.

Δεν είναι λιγότερο σημαντικό να ξεπεραστεί το mobbing και ο εκφοβισμός στην εργασία, να διασφαλιστεί η διαθεσιμότητα καταφυγίων για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας, να καταπολεμηθεί η έμφυλη βία, να εξασφαλιστούν ασφαλείς και σταθερές συνθηκών διαβίωσης για τις γυναίκες, τα τρανς και τα non-binary άτομα. Διασφάλιση της ισότητας στο στρατό και στην παραγωγή. Ενίσχυση της απόδοσης ευθυνών για τα εγκλήματα μίσους. Αύξηση της εκπροσώπησης όλων των κοινωνικών ομάδων στην κυβέρνηση.

3. Κοινωνικός εκδημοκρατισμός.

Εκδημοκρατισμός σε όλα τα επίπεδα της ζωής, εξάλειψη της επιρροής του κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρήσεων από την πολιτική, ενίσχυση της εκπροσώπησης και της σημασίας των συνδικάτων, των εθνικών μειονοτήτων και των κοινοτήτων στην κυβέρνηση, πλήρης συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων. Οι ιδιοκτήτες σημαντικών κεφαλαίων και τα πρόσωπα που χρηματοδοτούνται από αυτούς δεν μπορούν να είναι αντιπρόσωποι συμβουλίων και να κατέχουν θέσεις στην κρατική και δημοτική υπηρεσία.

Ο πόλεμος δημιουργεί την ανάγκη περιορισμού ορισμένων δικαιωμάτων και ελευθεριών για την προστασία της ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας. Ωστόσο, πρέπει να απαιτήσουμε σαφή αιτιολόγηση των περιορισμών αυτών, ώστε να μην χρησιμοποιούνται για κατάχρηση εξουσίας όταν δεν υπάρχει στρατιωτική αναγκαιότητα.Οι εκπρόσωποι των τοπικών κοινοτήτων, ιδιαίτερα των μονάδων εδαφικής άμυνας, θα πρέπει να συμμετέχουν άμεσα στη διατήρηση της ασφάλειας και της τάξης, ενώ οι δραστηριότητές τους θα πρέπει να ρυθμίζονται δημοκρατικά και με διαφάνεια προς το συμφέρον της κοινότητας.

Ο κοινωνικός εκδημοκρατισμός σημαίνει επίσης προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων σύμφωνα με τα καλύτερα πρότυπα που υπάρχουν στις ευρωπαϊκές χώρες, περιορισμό της διάρκειας της εργάσιμης ημέρας και υιοθέτηση του νόμου για την επιθεώρηση της εργασίας.

Πρέπει να μετασχηματίσουμε τις μεταναστευτικές πολιτικές για να διευκολύνουμε την πρόσβαση στη διαμονή και να αποτρέψουμε την αναξιοπρεπή μεταχείριση των αλλοδαπών.

Η οικονομικά προσιτή ενεργειακά αποδοτική και κοινωνική στέγαση, η προστασία των δικαιωμάτων των ενοικιαστών, ο έλεγχος των ενοικίων, η ανάπτυξη των αστικών υποδομών και η οικολογική αναβάθμιση των πόλεων είναι απαραίτητα. Η επέκταση της αυτοδιοίκησης στις πόλεις, η εισαγωγή στοιχείων άμεσης δημοκρατίας, η ανάπτυξη των δημόσιων συγκοινωνιών και ο περιορισμός της χρήσης των ιδιωτικών είναι άλλα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν.

Εκτός αυτού, η ανάπτυξη της φοιτητικής αυτοδιοίκησης είναι ζωτικής σημασίας. Οι φοιτητές θα πρέπει να συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στα πανεπιστήμια και σε άλλους χώρους σπουδών και να αναπτύξουν ένα δίκτυο ανεξάρτητων φοιτητικών συνδικάτων.

Διατήρηση και ανάπτυξη του ουκρανικού συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Τερματισμός των μεταρρυθμίσεων που βασίζονται στις αρχές του ανταγωνισμού και της αγοράς και όχι της προσβασιμότητας και της ποιότητας των υπηρεσιών. Αυξημένη χρηματοδότηση και εκσυγχρονισμός της υγειονομικής περίθαλψης, σταθεροί και αξιοπρεπείς μισθοί για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας. Δωρεάν πρόσβαση στα φάρμακα, κατάργηση της εμπορευματοποίησης.

4. Ταυτότητα και ένταξη.

Η νέα ουκρανική ταυτότητα που γεννιέται μπροστά στα μάτια μας είναι πολυεθνική και πολυπολιτισμική, καθώς η πλειοψηφία των Ουκρανών που υπερασπίζονται τώρα τη χώρα μας είναι τουλάχιστον δίγλωσσοι. Η πολυγλωσσία και η ποικιλομορφία του ουκρανικού εθνικού πολιτισμού θα πρέπει να διατηρηθούν και να αναπτυχθούν, εστιάζοντας στην ανάπτυξη της ουκρανικής γλώσσας ως καθολικού μέσου ανταλλαγής και παραγωγής γνώσεων σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, του πολιτισμού, της επιστήμης και της τεχνολογίας. Το σύνολο της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας δεν θα πρέπει να είναι διαθέσιμο μόνο στην ουκρανική γλώσσα, αλλά τα ουκρανικά θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιούνται για την παραγωγή προηγμένων έργων λογοτεχνίας και τέχνης, επιστημονικών και τεχνικών γνώσεων παγκόσμιου επιπέδου.

Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η ανάπτυξη του ουκρανικού πολιτισμού και της ουκρανικής γλώσσας σε όλη τους την ποικιλομορφία, η κοινωνικά προσανατολισμένη ουκρανοποίηση με βάση την αξιοπρεπή και ικανή δημόσια χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, των εκδόσεων, της εκλαΐκευσης της επιστήμης, των φεστιβάλ, των πολιτιστικών έργων, του κινηματογράφου κ.λπ.

Η επιρροή της ουκρανικής γλώσσας σε όλους τους τομείς της γνώσης θα πρέπει να καλλιεργηθεί για να αποτραπεί ο εκτοπισμός της από τις ευρύτερα χρησιμοποιούμενες διεθνείς γλώσσες. Ευτυχώς, τα ουκρανικά δεν είναι μόνο η γλώσσα της ιστορίας μας, αλλά και η γλώσσα της σύγχρονης επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγής και της άμυνας. Η εθνική αναγέννηση της Ουκρανίας είναι αδύνατη χωρίς την ολοκληρωμένη ανάπτυξη όλων των τομέων της δημόσιας ζωής, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής υψηλής τεχνολογίας, της μηχανικής και της βασικής έρευνας.

Η συμμετοχή των εθνικών μειονοτήτων στην πολιτική, η διασφάλιση των πολιτιστικών τους δικαιωμάτων, η συνεχής ανάπτυξη και προστασία των πολιτισμών με μικρότερο αριθμό ατόμων πρέπει να αποτελέσουν μέρος της εθνικής αναγέννησης . Ο αγώνας για απελευθέρωση και οι πολιτικές ριζώματος (rootednessis) αφορούν όλους τους λαούς της Ουκρανίας με συμμετοχή των κοινοτήτων τους στα αντιπροσωπευτικά όργανα με πραγματική πολιτική επιρροή και αναλογική χρηματοδότηση των πολιτιστικών ιδρυμάτων και της γλωσσικής ανάπτυξης, με σημαντική αντιστάθμιση για την απουσία ενός εθνικού κράτους.

5. Διεθνής αλληλεγγύη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την κλιματική καταστροφή.

Αν και η Ουκρανία είναι η μεγαλύτερη χώρα της ευρωπαϊκής ηπείρου, έχει βρεθεί στην περιφέρεια της ευρωπαϊκής πολιτικής, χωρίς επιρροή στη λήψη αποφάσεων, έχει υποβαθμιστεί σε μια αγορά για τα ευρωπαϊκά κράτη.

Οι αυξανόμενες αντιθέσεις μεταξύ των κέντρων συσσώρευσης κεφαλαίου στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα δεν θα σταματήσουν ακόμη και μετά την πλήρη καταστροφή της ρωσικής ιμπεριαλιστικής δύναμης. Η Αριστερά στην Ευρώπη και στον κόσμο αποδείχτηκε ανήμπορη και αποπροσανατολισμένη μπροστά στη ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία. Αν το διεθνές σοσιαλιστικό κίνημα δεν συνειδητοποιήσει τα λάθη που έκανε και δεν είναι σε θέση να οικοδομήσει μια νέα πραγματικά διεθνιστική συνεργασία και συντονισμό, απλά δεν έχουμε καμία πιθανότητα να αποτρέψουμε την ανάπτυξη της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης στο μέλλον.

Η κλιματική καταστροφή που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας απαιτεί επείγουσα δράση. Η ανθρωπότητα πρέπει να κινητοποιήσει πόρους για την άμεση και πλήρη απόρριψη των καυσίμων υδρογονανθράκων. Η πλήρης απόρριψη του ρωσικού πετρελαίου και του φυσικού αερίου θα πρέπει να συνοδευτεί από την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και της πυρηνικής ενέργειας, χωρίς την οποία η ανθρωπότητα δεν μπορεί, προς το παρόν, να τα καταφέρει. Όλες οι μεταφορές θα πρέπει να στραφούν προς την ηλεκτροκίνηση το συντομότερο δυνατό. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη των δημόσιων και ενσύρματων και όχι των ιδιωτικών και «μπαταριοκίνητων» μεταφορών. Είναι απαραίτητο να μεγιστοποιηθεί η ανάπτυξη και η εφαρμογή τεχνολογιών ηλεκτρικής θέρμανσης με χρήση αντλιών θερμότητας. Η χρήση ξύλου πρέπει να μειωθεί και να ληφθούν μέτρα για την προστασία των δασών.

Σε γενικές γραμμές, υπάρχει ανάγκη για ριζική αναθεώρηση της σχέσης μεταξύ ανθρώπου και φύσης, περιβαλλοντική νομοθεσία για τις επιχειρήσεις και για μετάβαση από τις αρχές της απεριόριστης ανάπτυξης στην περιβαλλοντικά προσανατολισμένη βιώσιμη ανάπτυξη. Χρειάζεται σημαντική χρηματοδότηση μέτρων για τη βελτίωση του περιβάλλοντος και την καταπολέμηση της κλιματικής καταστροφής.

6. Για ένα κόσμο ελεύθερο για τη δημιουργικότητα και τη γνώση.

Η πρόσβαση στη γνώση πρέπει να είναι ελεύθερη και δωρεάν για όλους. Σε όλους πρέπει να δημιουργούνται οι ευνοϊκότερες συνθήκες για τη μάθηση και την υλοποίηση των δικών τους δημιουργικών και ερευνητικών ενδιαφερόντων. Το σύστημα ιδιωτικοποίησης των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας πρέπει να καταργηθεί πλήρως και στη θέση του πρέπει να έρθει ένα σύστημα δημόσιου χαρακτήρα της συγγραφής, δημόσιας αναγνώρισης και επιβράβευσης των δημιουργών και όχι των επιχειρηματιών που ιδιοποιούνται τα έργα των άλλων. Η ποιοτική μαζική εκπαίδευση θα πρέπει να αναπτυχθεί με τη χρήση τόσο παραδοσιακών όσο και ηλεκτρονικών μεθόδων, με μείωση του μεγέθους των τάξεων. Δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση για όλους. Η ιδιωτική εκπαίδευση θα πρέπει να απαγορευτεί και να δοθούν κίνητρα για επενδύσεις στη δημόσια εκπαίδευση. Αύξηση της χρηματοδότησης και επέκταση της έρευνας και ανάπτυξης, ιδίως στον τεχνικό και αμυντικό τομέα.

Ας προστατεύσουμε τη νίκη του λαού της Ουκρανίας από την ιδιωτικοποίησή της από τους ολιγάρχες!

Εγκρίθηκε στο Συνέδριο στις 17.09.2022

Resolution: The War and the Future of Ukraine and the Left Movement

The people of Ukraine have been facing hard challenges, yet they have proven their ability to fight for the right to decide on their own fate, and their determination to defend the country and to end the war as soon as possible. The authorities and representatives of market-fundamentalist ideology, together with big business, keep pushing through an economic model focused on benefiting a minority at the expense of the welfare of the absolute majority. In this model, workers are completely subservient to the will of their employers, while social and regulatory functions of the state are abolished for the sake of "business needs", "competition" and "free market".

Our country deserves a post-war arrangement, in which decent work, a reliable system of social protection, affordable education, housing, and medicine become a priority. Ukrainians have already seen how essential for surviving can be public enterprises such as the state-owned Ukrzaliznytsia, and have also felt how painful deregulation of food, housing and fuel prices can be.

A party is needed to implement an alternative vision of Ukraine — democratic, social, and socialist. This party would protect and unite the working class and the unprivileged, those who now lack political representation and suffer from constant abuse. Such a party must protect the absolute majority of the working population from the employers’ dictate.

The ultimate goal of such a political force must be the emancipation of humankind and the radical democratization of economic, political, national, and social life. The party would advocate the transfer of power over the economy from private owners and corporate management to labor collectives and communities. Decision-making and the distribution of economic goods must be in the interest of the entire community, not the capital owners. To do this, the economy must be built on the basis of public rather than private ownership.

With the outbreak of the war, the oligarchs and other major capitalists have fled the state. It was the common people, including organized workers, representing the largest part of the civil society, who stood up to defend the country. Unfortunately, despite the fact that the working class constitutes the core of the Ukrainian resistance to Russian imperialism, our authorities continue to push through legislations aimed at limiting its involvement in decision-making, thus provoking further social conflicts, undermining defense capacities, and attacking the democratic rights of the majority for the protection of the dominant minority. Anti-social decisions are justified by military necessity, although in practice most of the successful war economy cases in the world were based on the principles of the social state and social dialogue.

The war has created new forms of self-organization and grassroots politics. The mobilization of the nation for the liberation war strengthened people’s sense of a common cause and made them realize that it is thanks to ordinary people, not oligarchs or business, that this country exists. The war radically changed social and political life in Ukraine, and we must not allow these new forms of social organization to be destroyed, but, on the contrary, expand them.

A positive sign was the widespread support for the demand to write off Ukraine's foreign debt, which led to its eventual freezing, and the support of the largest global trade unions and democratic left parties for demands to supply Ukraine with weapons and fight against anti-labor laws.

The time has come for a change in Ukrainian politics. We call for a new, mass party that will represent organized labor, grassroot and democratic movements united around a radical project of transforming society on the basis of comprehensive liberation, public property and democracy.

Until recently, many in the world underestimated Ukraine and overlooked the subjectivity of its people. Now that the country in all its linguistic, ethnic and cultural diversity has united for an armed fight for the right to decide on its own destiny through its own forms of self-organization, it is time to explain to our business and political elites that it is not them but the people of labor who constitute the Ukrainian nation that must decide how we build our country.

"Sotsialnyi Rukh” believes that the priorities in the struggle for this have to be:

1. Complete victory and security for Ukraine.

The Russian army must be defeated now, this is a prerequisite for the democratic and social development of both our country and the world.

Preserving independence and democracy will require, first and foremost, the development of its own defense capabilities. On this basis, a new international security system must be built to effectively counter any manifestations of imperialist aggression in the world.Ukraine needs a program to restore industrial production and science-intensive defense and related industries.

2. Socially oriented reconstruction of Ukraine.

Neoliberal forces are trying to impose their vision of post-war Ukraine, a country belonging to big business, not to its people, and having neither social protection nor guarantees. Unlike that, we believe it is necessary to advocate for the reconstruction that emphasizes progressive development of the living standards of the majority of the population, and of our social infrastructure, provision of economic guarantees. Reconstruction must be ecological, social, decentralized and democratic, inclusive and feminist.

In particular, the nationalization of key enterprises under workers and public control is necessary. Besides, we deem crucial and advocate for the implementation of open accounting in all enterprises, regardless of ownership, involvement of workers in their management, creation of separate elected bodies and committees to exercise this right. Corrupt schemes of transferring offshore profits from exports of iron ore, metal, and agricultural products must be taxed. In general, taxation has to be progressive to finance the social sphere and development of the economy. Another step should be introduction of indicative and direct planning for a structured, stable and more complete development of the economy.

Commercial secrets must be abolished. In Ukraine, there can be only one type of secrets, military ones, access to which is regulated by the state, while all other information about the work of enterprises, organisations, and state agencies should be open to all citizens.

No less important is overcoming mobbing and bullying at work, ensuring availability of shelters to victims of domestic violence, combating gendered violence, fighting for safe and stable living conditions for women, trans persons and non-binary persons, ensuring equality in the military and the workplace, stricter accountability for hate crimes, and increasing representation of all social groups in government.

3. Social democratization.

Democratization of all levels of life, eliminating the influence of money and big business on politics, increasing the representation and importance of trade unions, national minorities and communities in power and their full involvement in decision-making. Owners of capitaland persons funded by them cannot be people’s deputies or hold positions in public and municipal services.

War makes it necessary to limit certain rights and freedoms in order to protect independence and democracy. However, we must demand that such restrictions are clearly justified, so that they will not be used for the abuse of power where there is no military necessity.

Representatives of local communities, in particular of territorial defense units, must be directly involved in providing security and law and order, while their activity must be democratically and transparently regulated in the public interest.

Social democratization also means protection of labor rights according to the best standards existing in European countries, limitation of a working day length, and adoption of the law on labor inspection.

We need to transform the migration policies to easen access to residence and prevent undignified treatment of foreigners.

Affordable energy-efficient and social housing, protection of tenants' rights, rent control, developing urban infrastructure, and greening cities are a must. Expanding self-governance in cities, introducing elements of direct democracy, development of public transport and limiting usage of the private one are other essential steps to take.

Besides, the development of student self-government is crucial. Students should be involved in the decision-making process at universities and other places of study, and develop a network of independent student unions.

Equally important is preservation and development of the Ukrainian healthcare system. Reforms based on competition and market principles rather than on accessibility and quality of services have to end. Funding has to be increased along with modernization and guaranteeing stable and decent wages for employees of the sphere. Access to medicines should be free, commercialization of medicine has to stop.

4. Identity and inclusiveness.

The new Ukrainian identity, which is being born before our eyes, is multi-ethnic and multicultural, because most Ukrainians, who now defend our country, are at least bilingual. The multilingualism and diversity of Ukrainian national culture must be preserved and developed, focusing on the Ukrainian language becoming a universal means of exchange and production of knowledge in all areas of public life, culture, science, and technology. The entire cultural heritage of humankind should not only become available in Ukrainian, but Ukrainian should also be used to produce advanced works of literature and art, scientific and technical knowledge of a global level.

It is necessary to ensure the development of Ukrainian culture and language in all their diversity, socially oriented Ukrainianization, based on decent and competent public funding of education, publishing, popularization of science, festivals, cultural projects, cinema, etc.

The influence of the Ukrainian language should be nurtured in all fields of knowledge, to prevent it from being supplanted by the world's more widely used international languages. Fortunately, Ukrainian is not only the language of our history, but also the language of modern science, technology, production and defense. The national revival of Ukraine is impossible without the comprehensive development of all spheres of social life, including those of high-tech production, engineering, and fundamental research.

Certainly, involvement of national minorities in politics and guaranteeing their cultural rights, development and protection of cultures with fewer speakers have to be a part of the national revival. Struggle for liberation and the policy of rootednessis for all ethnicities of Ukraine, which includes involving their communities in the representative bodies with real political influence, proportional funding of cultural institutions and language development with a considerable compensation for the lack of a nation-state.

5. International solidarity against imperialism and climate catastrophe.

Although Ukraine is the largest country on the European continent, it is thrown to the periphery of regional politics. Having no influence on decision-making, it is reduced to a marketplace for European states.

The growing contradictions between the centers of capital accumulation in the world capitalist system will not stop even after the complete destruction of Russian imperialist power. The left in Europe and around the world turned out to be helpless and disoriented when the Russian aggression in Ukraine occured. Unless the international socialist movement realizes mistakes it has made and builds a new, truly internationalist cooperation and coordination, we simply have no chance of preventing the growth of inter-imperialist struggle in the future.

The climate catastrophe unfolding before our eyes demands urgent action. Humanity must mobilize resources for the immediate and complete rejection of hydrocarbon fuel. The complete rejection of Russian oil and natural gas must be accompanied by the development of renewable energy sources, but also of nuclear energy, without which mankind cannot make it for now. All transport must be converted to electric traction as fast as possible with emphasis placed on the development of public and cable transport, rather than of private and battery-powered one. It is necessary to widely implement electric heating systems, such as heat pumps. The use of wood should be reduced and measures to protect forests taken.

In general, necessary steps include radical revision of the relationship between human and nature, environmental regulation of enterprises, a resolute departure from the principles of unlimited development to environmentally-oriented sustainable one, significant funding for measures to improve the condition of the environment and combat climate catastrophe.

6. A world free for creativity and knowledge.

Access to knowledge must be free and available to everyone. Everyone must have the best possible conditions for learning and pursuing their own creative and research interests. The system of privatizing intellectual property rights should be completely abolishedand replaced by a system of public authorship, public recognition and remuneration of creators rather than businessmen appropriating other people's works. Quality mass education with both traditional and online methods and smaller class sizes should be developed. Higher education should be free for all. Private schooling should be banned and instead investment in public education has to be motivated. Increased funding, expansion of research and development, especially in technical and defense industries go without saying.

Let's protect the victory of the people of Ukraine from its privatization by oligarchs!

РЕЗОЛЮЦІЯ: ВІЙНА ТА МАЙБУТНЄ УКРАЇНИ І ЛІВОГО РУХУ

03/10/2022

Український народ переживає важкі випробування, але довів свою здатність до боротьби за право самому вирішувати свою долю та рішучість захистити країну та якомога швидше завершити розпочату Росією війну. Можновладці та представники ринково-фундаменталістської ідеології разом з великим бізнесом просувають модель економіки, орієнтовану на забезпечення меншості за рахунок добробуту абсолютної більшості, де працівниці та працівники повністю підкорені волі роботодавця, а соціальна та регуляторна функції держави скасовуються заради “потреб бізнесу”, “конкуренції” та “вільного ринку”

Наша країна заслуговує на такий повоєнний устрій, де пріоритетом буде гідна праця, надійна система соціального захисту, доступні освіта, житло й медицина. Українці вже переконалися наскільки ефективними для порятунку можуть стати підприємства відмінної від приватної форми власності, такі як державна “Укрзалізниця”, а також відчули, як болісно може вдарити відмова від регулювання цін на продукти, житло і пальне.

Для втілення альтернативного бачення України — України демократичної, соціальної і соціалістичної — необхідна партія. Така партія захищатиме та гуртуватиме робітничий клас і загалом не привілейовані прошарки, які зараз не мають політичного представництва та зазнають постійних утисків. Така партія повинна захищати абсолютну більшість працюючого населення від диктату роботодавця.

Остаточною метою такої політичної сили має бути емансипація людини і радикальна демократизація економічного, політичного, національного та соціального життя. Така партія виступатиме за передачу влади над економікою від приватних власників та корпоративного менеджменту на користь трудових колективів та громад. Прийняття рішень в економіці та розподіл економічних благ має здійснюватись в інтересах усього суспільства, а не власників капіталу. Для цього економіка повинна бути побудована на засадах суспільної, а не приватної власності.

З початком війни, олігархи й інші найбільші капіталісти втекли з країни, і саме народ, в тому числі й організовані працівники та працівниці, що представляють найбільшу частину громадянського суспільства, стали на захист країни. На жаль, попри те, що робітництво складає ядро українського опору російському імперіалізму, влада продовжує протягувати законодавчі ініціативи для обмеження його залучення до прийняття рішень, чим провокує подальші соціальні конфлікти, підриває обороноздатність та наступає на демократичні права більшості заради захисту панівної меншості. Антисоціальні рішення влади обґрунтовуються начебто військовою необхідністю, хоч на практиці більшість успішних випадків воєнної економіки в світі базувалися на принципах соціальної держави і соціального діалогу.

Війна створила нові форми самоорганізації і низової політики. Мобілізація народу на ґрунті національно-визвольної війни посилила відчуття причетності людей до спільної справи та усвідомлення того, що саме завдяки звичайним людям, а не олігархам чи бізнесу, ця країна існує. Війна радикально змінила соціально-політичне життя в Україні, і ми повинні не допустити знищення нових форм організації суспільства, але розширити їх.

Позитивним знаком для нас стала широка підтримка вимоги списання зовнішнього боргу України, що призвела до його заморожування, та підтримка найбільшими профспілками та демократичними лівими партіями світу вимог з постачання зброї Україні та боротьби проти антитрудових законів.

Настав час для зміни української політики. Ми закликаємо до створення нової, масової, а не олігархічної партії, що представлятиме організоване робітництво і низові та демократичні рухи, об’єднані навколо радикального проєкту трансформації суспільства на засадах всебічного визволення, суспільної власності та демократії.

До останнього часу багато хто в світі недооцінював українську державу та не усвідомлював суб’єктність українського народу. Тепер коли народ України в усьому своєму мовному, етнічному та культурному різноманітті об’єдналися, щоб із зброєю в руках довести своє право вирішувати свою долю через власні форми самоорганізації, настав час пояснити і нашим бізнесовим та політичним елітам, що не вони, а люди праці є український народ, який і має вирішувати, як нам розбудувати Україну.

“Соціальний рух” вважає, що пріоритетами у боротьбі за це мають бути:

1.    1. ПОВНА ПЕРЕМОГА ТА БЕЗПЕКА УКРАЇНИ.

Російська армія повинна зазнати поразки в Україні — це є передумовою для демократичного та соціального розвитку нашої країни та всього світу.

Збереження незалежності та демократії буде першочергово вимагати розбудови власного оборонного потенціалу. На цій основі має вибудовуватися нова міжнародна система безпеки для ефективної протидії будь-яким проявам імперіалістичної агресії в світі. Україні необхідна програма з відбудови індустріального виробництва та наукоємної промисловості оборонної та суміжних галузей.

2. СОЦІАЛЬНО-ОРІЄНТОВАНА РЕКОНСТРУКЦІЯ УКРАЇНИ.

Неоліберальні сили намагаються нав’язати своє бачення післявоєнної України — України, що належить великому бізнесу, а не її народу, не має соціального захисту та гарантій. Ми вважаємо за необхідне виступати за реконструкцію, що буде підкреслювати розвиток рівня життя більшості населення, розвиток соціальної інфраструктури та забезпечення економічних гарантій. Відбудова повинна бути екологічною, соціальною, децентралізованою і демократичною, інклюзивною і феміністичною.

Зокрема, необхідною є націоналізація ключових підприємств під робітничим та громадським контролем. Запровадження відкритої бухгалтерії на всіх підприємствах незалежно від форм власності та залучення працівників до їх керівництва, створення окремих виборних органів та комітетів для реалізації цього права. Оподаткування корупційних схем із виведення прибутку при експорті залізної руди, металу, аграрної продукції. Введення прогресивного оподаткування для фінансування соціальної сфери та розвитку господарства. Введення елементів індикативного та прямого планування для структурованого, стабільного і більш повного розвитку економіки.

Комерційна таємниця має бути скасована. В Україні може бути тільки одна таємниця – військова, доступ до якої регулює держава, вся інша інформацію про роботу підприємств, організацій та державних органів має бути відкритою для всіх громадян.

Подолання мобінгу й цькування на роботі. Прихистки для постраждалих від домашнього насильства. Боротьба з гендерованим насиллям, виборювання безпечних та стабільних умов життя для жінок, транс-персон та небінарних осіб. Забезпечення рівності у армії і виробництві. Посилення відповідальності за злочини на ґрунті ненависті. Збільшення репрезентації всіх соціальних груп в органах влади.

3. СОЦІАЛЬНА ДЕМОКРАТИЗАЦІЯ.

Демократизація на всіх рівнях життя, усунення впливу грошей та великого бізнесу з політики, посилення представництва та значення профспілок, національних меншин та громад на владу, їх всебічне залучення для прийняття рішень. Власники значних капіталів та фінансовані ними діячі не можуть бути депутатами рад та займати посади на державній та муніципальній службі.

Війна створює необхідності для обмеження деяких прав та свобод для захисту незалежності та демократії. Проте ми повинні вимагати чіткого обґрунтування таких обмежень, щоб вони не використовувалися для зловживання владою там, де немає військової необхідності.

До забезпечення безпеки та правопорядку необхідно прямо залучати представників місцевих громад, зокрема підрозділи територіальної оборони, діяльність яких слід демократично та прозоро впорядкувати в інтересах громади.

Захист трудових прав на рівні кращих стандартів європейських країн, обмеження тривалості робочого дня та ухвалення закону про інспекції праці.

Трансформація міграційної політики з метою спрощення оформлення законних підстав проживання та з метою унеможливлення негідного ставлення до іноземців.

Доступне енергоефективне та соціальне житло, захист прав орендарів, обмеження орендної плати, розвиток міської інфраструктури, озеленення міст. Розширення самоврядування муніципальних органів влади, введення елементів прямої демократії. Розвиток громадського транспорту і обмеження приватного у місті.

Розвиток студентського руху та самоврядування. Залучення здобувачів освіти до процесу прийняття рішень в університетах й інших місцях навчання. Розбудова мережі незалежних студентських профспілок.

Збереження та розвиток української системи охорони здоров’я. Припинення реформ, заснованих на принципах конкуренції і ринковості, а не доступності і якості послуг. Збільшення фінансування та модернізації медицини, стабільна та достойна заробітна плата для працівників і працівниць сфери. Безоплатних доступ до ліків, припинення комерціалізації медицини.

4. САМОБУТНІСТЬ ТА ІНКЛЮЗИВНІСТЬ.

Нова українська ідентичність, яка народжується на наших очах, є мультиетнічною та мультикультурною, адже більшість українців, які боронять зараз нашу державу, є принаймні двомовними. Багатомовність та різноманіття української національної культури необхідно зберегти та розвинути, приділяючи основну увагу розвитку української мови як універсального засобу обміну та продукування знання в усіх галузях суспільного життя, культури, науки і техніки. Вся сукупність культурних надбань людства має бути не просто доступною українською мовою. Нею мають створюватися передові твори літератури та мистецтва, наукові та технічні знання світового рівня.

Необхідно забезпечити розвиток української культури та мови в усьому їх багатоманітті, соціально орієнтовану українізацію, що базується на достойному та компетентному державному фінансуванні освіти, книговидання, популяризації науки, фестивалів, культурних проектів, кіно, тощо.

Слід плекати вплив української мови у всіх галузях знань, щоб запобігти її витісненню більш вживаними у світі міжнародними мовами. На щастя, українська мова є не тільки мовою нашої історії, але і мовою сучасної науки, техніки, виробництва й оборони. Національне відродження України є неможливим без всебічного розвитку всіх галузей суспільного життя, включно зі сферами високотехнологічного виробництва, інженерії та фундаментальних досліджень.

Залучення національних меншин у політику та гарантування їхніх культурних прав, постійний розвиток та захист культур із меншим числом носіїв. Боротьба за визволення та політики коренізації для всіх народів України — залучення їх спільнот до формування своїх представницьких органів з реальним політичним впливом та фінансування культурних закладів та розвитку мови пропорційно, зі значною компенсацією за відсутність національної держави.

5. МІЖНАРОДНА СОЛІДАРНІСТЬ ПРОТИ ІМПЕРІАЛІЗМУ ТА КЛІМАТИЧНОЇ КАТАСТРОФИ.

Хоч Україна є найбільшою країною на європейському континенті, проте вона викинута на периферію регіональної політики, без впливу на прийняття рішень, вона зведена до ринку збуту європейських держав.

Зростання суперечностей між центрами накопичення капіталу у світовій капіталістичній системі не зупиниться навіть після повного знищення російської імперіалістичної потуги. Ліві в Європі і світі часто-густо виявилися безпомічними і дезорієнтованими перед російською агресією в Україні, якщо міжнародний соціалістичний рух не усвідомить зроблених помилок і не зможе вибудувати нову справді інтернаціоналістичну взаємодію та координацію, в нас просто немає шансів запобігти розростанню міжімперіалістичного протистояння в майбутньому.

Кліматична катастрофа, що розгортається на наших очах вимагає невідкладних дій. Людство має мобілізувати ресурси для негайної і повної відмови від вуглеводного палива. Повна відмова від російських нафти і природного газу має супроводжуватися розвитком відновлювальних джерел енергії, але також і атомної енергетики без якої людству зараз не обійтися. Весь транспорт має якнайшвидше переводитися на електричну тягу. При цьому має робитися акцент на розвитку громадського та проводового, а не приватного та акумуляторного транспорту. Необхідно максимально розвивати та впроваджувати технології електричного опалення за допомогою теплових насосів. Зменшити обсяги використання деревини та вживати заходи щодо захисту лісів.

Загалом необхідним є радикальний перегляд відносин людини з природою, екологічне регулювання підприємств, відхід від принципів необмеженого розвитку до екологічно-орієнтованого стійкого розвитку. Значне фінансування заходів з покращення стану навколишнього середовища та боротьби з кліматичною катастрофою.

6. СВІТ ВІЛЬНИЙ ДЛЯ ТВОРЧОСТІ ТА ЗДОБУТТЯ ЗНАНЬ.

Доступ до знань має бути вільним і безкоштовним для кожної людини. Кожній людині мають створюватися максимально сприятливі умови для навчання та реалізації власних творчих та дослідницьких інтересів. Система приватизації прав інтелектуальної власності має бути повністю скасована, а на її місце має прийти система публічності авторства, суспільного визнання та винагороди творців, а не ділків, які привласнюють чужі твори. Має розвиватися якісна масова освіта з застосуванням як традиційних, так і онлайн методів, зменшення розміру класів. Безкоштовна вища освіта для всіх. Заборона приватної освіти та мотивування інвестицій у публічну. Збільшення фінансування. Розширення обсягів досліджень та конструкторських робіт, особливо в технічних та оборонних галузях.

Захистимо перемогу народу України від її приватизації олігархами!

Схвалено на Конференції 17.09.2022 р.