Μα, τι θέλει και αντιστέκεται επιτέλους αυτός ο ουκρανικός λαός και καθυστερεί τον τερματισμό του πολέμου; Αν είχαν υποδεχτεί τη ρωσική εισβολή από την πρώτη μέρα, ούτε κυρώσεις, ούτε ενεργειακό, ούτε σιτοδείες, ούτε νεκροί, ούτε πρόσφυγες, προσφύγισσες και προσφυγάκια.
Αυτό είναι ένα πνεύμα που διαπερνάει πολλούς ανθρώπους αλλά και δημοσιογράφους – συμπεριλαμβανομένου του Γιώργου Τσιάρα στην «Εφημερίδα των Συντακτών», της 25-26 Ιουνίου, και δεν είναι το πρώτο του αντιουκρανικό δημοσίευμα. Ευτυχώς που υπάρχουν κι άλλοι και άλλες στην εφημερίδα αυτή, και ακόμα πιο ευτυχώς το εκτεταμένο άρθρο του Νικόλα Βουλέλη που δημοσιεύτηκε σε δύο συνέχειες.
Δεν κρύβει την αγάπη του για τον τερματισμό του πολέμου και για την ειρήνη ο Γιώργος Τσιάρας, ποια ειρήνη όμως; Την ειρήνη που συνεπάγεται τη μη αντίσταση. Τι τη θέλουν την αντίσταση;
«Με πάνω από ένα μήνα καθυστέρηση και ύστερα από άγριες οδομαχίες σε κατοικημένες γειτονιές και εργοστάσια, που οδήγησαν νομοτελειακά στην ισοπέδωση μεγάλου μέρους της πόλης και στον θάνατο πολλών αθώων ρωσόφωνων αμάχων, το Κίεβο έδωσε επιτέλους χθες την εντολή για την εκκένωση του Σεβεροντονιέσκ, που έπεσε οριστικά στα χέρια των Ρώ(σόφων)νων μαχητών του Λουγκάνσκ. Αλλά ήταν, φυσικά, πολύ αργά...».
«...Μία ακόμα αχρείαστη θυσία, μια αληθινή τραγωδία – όχι μόνο για τους αθώους κατοίκους, αλλά ιδίως για τους Ουκρανούς κληρωτούς στρατιώτες και εθνοφρουρούς, μεταξύ των οποίων αρκετοί 40άρηδες και 50άρηδες επίστρατοι, που στάλθηκαν ως “ενισχύσεις” σε βέβαιο θάνατο».
Και συνεχίζει με το ίδιο χαρούμενο πνεύμα μέχρι το τέλος του πονήματός του ο δημοσιογράφος, απαξιώνοντας αυτό που λέμε αντίσταση στον ρωσικό στρατό, ο οποίος είναι εισβολέας με όλα τα βαρέα όπλα που μπορεί να φανταστεί κανείς, με τα οποία ισοπεδώνει «νομοτελειακά» τα πάντα. Αφού θα χάσετε που θα χάσετε, λέει στους Ουκρανούς ο ευαίσθητος «ειρηνόφιλος», τι θέλετε και αντιστέκεστε; Γιατί δεν φεύγετε από το Σλαβιάνσκ και το Χάρκοβο (που ήδη χτυπιέται από δυο-τρεις ρουκέτες ημερησίως και «νομοτελειακά») και τελικά ίσως και από το Κίεβο, την Οδησσό και το Λβιβ;
Ναι, μπορεί να χάσουνε, αφού υπάρχει τόσο μεγάλη υπεροπλία του ρωσικού στρατού και τόσο πολλοί πρόθυμοι δημοσιογράφοι για να δικαιολογήσουν την εισβολή. (Βλ. συνημμένο χάρτη με τις στρατιωτικές δυνάμεις των δύο χωρών πριν από την εισβολή.)
Εμείς όμως μάθαμε από τους κοινωνικούς αγώνες ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε. Ψιλά γράμματα. Και γνωρίζουμε και την αντίσταση των λαών εναντίον του άξονα με εκατόμβες θυμάτων, και στη χώρα μας βεβαίως, και γνωρίζουμε τους «συνετούς» πολίτες που έπαιζαν από τον φόβο τους το παιχνίδι των γερμανόφιλων ορδών και έλεγαν στους αντάρτες να μην αντιστέκονται.
Βέβαια η ουκρανική ηγεσία δεν είναι σαν τον ΕΛΑΣ. Αλλά ούτε η ηγεσία του δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν ήταν σαν τον ΕΛΑΣ, όταν το αριστερό και φιλειρηνικό κίνημα ξεσηκωνόταν εναντίον των αμερικανικών βομβαρδισμών το 2003, την ώρα που οι βομβαρδιστές «πρόθυμοι» έλεγαν ότι θέλουν να απαλλάξουν τον λαό του Ιράκ από έναν δικτάτορα. Ούτε η ηγεσία του Αφγανιστάν ήταν σαν τον ΕΛΑΣ και τους λαϊκούς στρατούς, όταν βγαίναμε στους δρόμους για να ανακόψουμε τη στρατιωτική εισβολή των Αμερικάνων στο Αφγανιστάν, το 2002, μετά τον βομβαρδισμό των Δίδυμων Πύργων στις ΗΠΑ.
Χρειάζεται ένα μεγάλο κίνημα υποστήριξης της αντίστασης στη χώρα αυτή, με λόγια ή με πράξεις, χρειάζεται να τελειώσουν οι δικαιολογίες, αλλιώς η αυξημένη στρατιωτικοποίηση χωρών και διεθνών οργανισμών είναι επί θύραις, όπως φαίνεται και από την πορεία διεύρυνσης του ΝΑΤΟ που είναι σε εξέλιξη με αφορμή τη ρωσική εισβολή.
Σίσσυ Βωβού, μέλος της πάλαι ποτέ Αντιεθνικιστικής Αντιπολεμικής Συσπείρωσης
ΣΗΜΕΙΩΜΑ του elaliberta.gr:
Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 4/7/2022, μαζί με την απάντηση του κ. Τσιάρα και ένα διευκρινιστικό σημείωμα του Ν. Βουλέλη.
Στην απάντησή του στη Σίσσυ Βωβού, ο κ. Τσιάρας επιβεβαιώνει την ουσιαστική υποστήριξή του στη ρώσικη εισβολή (είχαμε την ατυχία να τον ακούσουμε και στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ). Προτρέπουμε όσους και όσες επιθυμούν να εντρυφήσουν στον προβληματισμό του, να διαβάσουν το …διορατικό άρθρο του με τίτλο: "Παραμύθια με... δράκους έμπνευσης CIA και ΜΜΕ", που έχει γραφτεί στις 7/2/2022
Χωρίς περαιτέρω σχόλια,
η συντακτική ομάδα του elaliberta